HD71066

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD71066 latin yazuında])
HD71066
Каталог коды HD 71066[1], CCDM J08199-7130B[1], CPC 21.1 1313[1], GCRV 59630[1], GSC 09201-02148[1], HIC 40834[1], HIP 40834[1], HR 3302[1], IDS 08201-7112 B[1], 2MASS J08200051-7130192[1], PPM 369896[1], SAO 256499[1], UBV 8037[1], UBV M 14300[1], uvby98 100071066[1], WDS J08198-7131B[1], TYC 9201-2148-1[1], PMSC 08201-7112B[1] һәм Gaia DR2 5221286296008492416[1]
Йолдызлык Очар Балык йолдызлыгы[d][2]
Компаньон каппа³ Летучей Рыбы[d][3] һәм каппа¹ Летучей Рыбы[d][3]
Җирдән ераклык 128,2101 ± 1,4054 парсек[4]
Параллакс 7,7997 ± 0,0855 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения 34,61 ± 0,19 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −17,649 ± 0,138 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −6,5 km/s[5][6]
Спектраль сыйныф B9/A0IV[7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,608 ± 0,009[8]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 125,00219938727 °[4]
Авышлык −71,505378572749 °[4]

HD71066Очар Балык йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан B9/A0IV[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,608 ± 0,009[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 kap02 Vol SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. Arenou F. Version 2 of the Hipparcos Input Catalogue // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1993. — ISSN 0242-6536
  6. Feinstein A. The southern galactic cluster IC 2391 // Publications of the Astronomical Society of the PacificUniversity of Chicago Press, 1961. — ISSN 0004-6280; 1538-3873doi:10.1086/127722
  7. 7,0 7,1 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  8. 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]