HD71297

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD71297 latin yazuında])
HD71297
Каталог коды CCDM J08265-0359A[1], CSV 100957[1], GCRV 5572[1], GSC 04857-02152[1], HD 71297[1], HIC 41375[1], HIP 41375[1], HR 3321[1], IDS 08215-0340 A[1], IRAS 08239-0349[1], 2MASS J08262720-0359147[1], N30 1963[1], NSV 4080[1], PLX 2008[1], PLX 2008.00[1], PPM 191345[1], ROT 1339[1], 1RXS J082626.1-035906[1], SAO 135916[1], TD1 12434[1], UBV 8057[1], uvby98 100071297[1], WDS J08265-0359A[1], YZ 93 3234[1], BDS 4606 A[1], WEB 8003[1], Gaia DR2 3066501100524306176[1], 2 Hya[1], GC 11523[1], TIC 169051549[1], LM Hya[1], WISEA J082627.17-035915.1[2], Gaia DR3 3066501100524306176[1], TYC 4857-2152-1[1], UBV M 14321[1], Renson 19710[1], BD-03 2345[1], GEN# +1.00071297[1], SKY# 16041[1] һәм SV* ZI 699[1]
Йолдызлык Гидра йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 46,6422 ± 1,6955 парсек[3]
Скорость вращения звезды 5,2 ± 0,3 km/s[4]
Параллакс 21,4398 ± 0,7794 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −68,456 ± 0,665 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −54,424 ± 0,72 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 27,16 ± 0,31 km/s[2]
Спектраль сыйныф A3/4IV[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,59 ± 0,009[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,1
Металличность −0,15[7]
Радиюс 1,99 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 126,61335804596 °[3]
Авышлык −3,987430318022 °[3]
Нәтиҗәле температура 7700 K[7]
Өслек гравитациясе 12 600 сантиметр на секунду в квадрате[7]

HD71297Гидра йолдызлыгы[d]нда урнашкан A3/4IV[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,59 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 2 Hya SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. M. Ammler-von Eiff, A. Reiners New measurements of rotation and differential rotation in A-F stars: are there two populations of differentially rotating stars? // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201118724arXiv:1204.2459
  5. 5,0 5,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. 7,0 7,1 7,2 Catanzaro G., Bruntt H. Testing different methods for atmospheric parameters determination. The case study of the Am star HD 71297 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2013. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STT416arXiv:1303.1017
  8. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]