HD74560

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD74560 latin yazuında])
HD74560
Каталог коды 2MASS J08422538-5306501[1], HD 74560[1], SAO 236205[1], HIP 42726[1], HR 3467[1], IC 2391 34[1], GSC 08569-03954[1], CCDM J08424-5307A[1], CEL 2807[1], CPC 19 3092[1], CPD-52 1607[1], GC 11997[1], GCRV 5759[1], HIC 42726[1], IDS 08396-5245 A[1], JP11 4478[1], PPM 337171[1], ROT 1376[1], TYC 8569-3954-1[1], UBV 8467[1], UBV M 38719[1], HY Vel[1], uvby98 323910034 V[1], ALS 14095[1], WDS J08424-5307A[1], uvby98 323910034[1], SBC9 2017[1], WEB 8254[1] һәм Gaia DR2 5318486456796462848[1]
Йолдызлык Җилкәннәр йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 140,5659 ± 4,5485 парсек[3]
Скорость вращения звезды 0 km/s[4]
Параллакс 6,629 ± 0,137 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения 22,774 ± 0,457 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −24,584 ± 0,379 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 15,6 ± 0,2 km/s[6]
Тип переменной звезды медленно пульсирующая класса B[d]
Спектраль сыйныф B3IV[7][8]
Күренмә йолдызча зурлык 4,815 ± 0,009[9]
Чор J2000.0[d][10]
Туры калкулык 130,60577613792 °[10]
Авышлык −53,11398419194 °[10]
Нәтиҗәле температура 21 430 K[11]
Оценка возраста объекта 179 миллион лет

HD74560 — Җилкәннәр йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан B3IV[7][8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,815 ± 0,009[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 HY Vel SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  5. ↑ S. Bertone, G. Fedorets, M. Weiler et al. Gaia Data Release 2. Observational Hertzsprung-Russell diagrams // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201832843 — arXiv:1804.09378
  6. ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  7. ↑ 7,0 7,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  8. ↑ 8,0 8,1 Hiltner W. A., Garrison R. F., Schild R. E. MK Spectral Types for Bright Southern OB Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 1969. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/150069
  9. ↑ 9,0 9,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  11. ↑ Sokolov N. A. The determination of T_eff_ of B, A and F main sequence stars from the continuum between 3200 A and 3600 A — 1995.
  12. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD74560&oldid=2930321