HD75029

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD75029 latin yazuında])
HD75029
Каталог коды CPC 19 3107[1], GSC 08569-03282[1], HD 75029[1], IC 2391 43[1], 2MASS J08451555-5351277[1], PPM 337207[1], SAO 236239[1], uvby98 323910043[1], Gaia DR1 5318215491604618112[1], Gaia DR2 5318215495911387136[1], V469 Vel[1], TYC 8569-3282-1[1], UBV M 38728[1], Renson 20980[1], TIC 144756347[1] һәм Gaia DR3 5318215495911387136[1]
Йолдызлык Җилкәннәр йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 328,991 ± 1,5261 парсек[2]
Параллакс 3,0396 ± 0,0141 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 13,436 ± 0,015 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −21,14 ± 0,016 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 56 ± 3 km/s[3]
Спектраль сыйныф A2/3mA7-A8[4]
Күренмә йолдызча зурлык 9,45[1]
Металличность 0,13[5]
Чор J2000.0[d][6][1]
Туры калкулык 131,31481590695 °[2]
Авышлык −53,85767277653 °[2]
Нәтиҗәле температура 7800 K[5]
Өслек гравитациясе 20 000 сантиметр на секунду в квадрате[5]

HD75029 — Җилкәннәр йолдызлыгы[d]нда урнашкан A2/3mA7-A8[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,45[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 V469 Vel SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Perry C. L., Bond H. E. Spectroscopic studies of southern galactic clusters. I. IC 2391 // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1969. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/128829
  4. ↑ 4,0 4,1 Houk N., Cowley A. P. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 C. Melo, C. Ledoux, E. Jehin Abundance analysis of 5 early-type stars in the young open cluster IC 2391 // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2006. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20053905 — arXiv:astro-ph/0604100
  6. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD75029&oldid=2930286