HD75333

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD75333 latin yazuında])
HD75333
Каталог коды FK5 1230[1], GCRV 5809[1], HD 75333[1], HIC 43305[1], HIP 43305[1], HR 3500[1], 2MASS J08492172-0326349[1], N30 2067[1], PMC 90-93 838[1], PPM 191737[1], ROT 1389[1], 1RXS J084921.8-032633[1], SAO 136308[1], SRS 31230[1], TD1 13128[1], UBV 8550[1], uvby98 100075333[1], YZ 93 3414[1], Gaia DR2 5762217876246382080[1], WEB 8344[1], KX Hya[1], GC 12172[1], TIC 62480591[1], WISEA J084921.71-032635.1[2], Gaia DR3 5762217876246382080[1], UBV M 14756[1], TYC 4868-1768-1[1], Renson 21100[1] һәм 14 Hya[1]
Йолдызлык Гидра йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 131,659 ± 1,8877 парсек[3]
Скорость вращения звезды 28 km/s[4]
Параллакс 7,5954 ± 0,1089 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −22,776 ± 0,07 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −20,146 ± 0,132 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 31,3 ± 1,5 km/s[5]
Тип переменной звезды вращающаяся переменная[d][6]
Спектраль сыйныф B8V[7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,31[8]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,4
Металличность 0,3[9]
Радиюс 2,23 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 132,34052434578 °[3]
Авышлык −3,44302539953 °[3]
Нәтиҗәле температура 12 923 K[9]
Өслек гравитациясе 3160 сантиметр на секунду в квадрате[9]

HD75333 — Гидра йолдызлыгы[d]нда урнашкан B8V[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,31[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 14 Hya SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Kochukhov, O., Khalack, V., Kobzar, O. et al. TESS survey of rotational and pulsational variability of mercury-manganese stars // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2021. — 17 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STAB2107 — arXiv:2107.09096
  7. ↑ 7,0 7,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  8. ↑ 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Kodaira K. Differential curve-of -growth analyses of Mn-Hg stars — 1976.
  10. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD75333&oldid=2930261