HD75737

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD75737 latin yazuında])
HD75737
Каталог коды ADS 7050 AB[1], 2MASS J08513443-0710381[1], CCDM J08516-0711AB[1], CSV 101005[1], GC 12232[1], GCRV 5834[1], GSC 04876-01546[1], HD 75737[1], HIC 43496[1], HIP 43496[1], HR 3523[1], IRAS 08491-0659[1], NSV 4282[1], PPM 191777[1], SAO 136345[1], TD1 13201[1], TIC 13566784[1], UBV 8590[1], uvby98 100075737[1], WDS J08516-0711AB[1], YZ 96 3447[1], IDS 08467-0648 AB[1], UCAC4 415-047919[1], Gaia DR2 5757113251781183104[1], SBC9 538[1], WEB 8382[1], 15 Hya, Gaia DR3 5757113251781183104[1] һәм Renson 21210[1]
Йолдызлык Гидра йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 126,597 ± 1,0818 парсек[2]
Скорость вращения звезды 16,5 ± 0,4 km/s[3]
Параллакс 7,8991 ± 0,0675 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −5,417 ± 0,054 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −49,813 ± 0,061 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 32,5 ± 7,4 km/s[4]
Спектраль сыйныф A2/3V[5]
Күренмә йолдызча зурлык 7,01 ± 0,42[6], 5,28 ± 0,018[7], 5,271 ± 0,034[7], 5,192 ± 0,023[7] һәм 5,726594 ± 0,002849[2]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,13
Радиюс 5,37 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 132,89337420545 °[2]
Авышлык −7,17722415034 °[2]

HD75737 — Гидра йолдызлыгы[d]нда урнашкан A2/3V[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,01 ± 0,42[6], 5,28 ± 0,018[7], 5,271 ± 0,034[7], 5,192 ± 0,023[7] һәм 5,726594 ± 0,002849[2] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 15 Hya SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Díaz, C. G., González, J. F., Levato, H. et al. Accurate stellar rotational velocities using the Fourier transform of the cross correlation maximum // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — 11 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201016386 — arXiv:1012.4858
  4. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  5. ↑ 5,0 5,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  6. ↑ 6,0 6,1 Henden A. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) — 2012.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  8. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD75737&oldid=2930234