HD77350

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD77350 latin yazuında])
HD77350
Каталог коды GSC 01950-02323[1], HD 77350[1], HIP 44405[1], HR 3595[1], SAO 80595[1], 2MASS J09024426+2427103[1], ν Cnc, PLX 2162.1[1], BD+25 2029[1], FK5 2714[1], GC 12496[1], GCRV 5935[1], HIC 44405[1], JP11 1750[1], N30 2133[1], PPM 99262[1], ROT 1422[1], TD1 13438[1], TYC 1950-2323-1[1], UBV 8721[1], YZ 0 478[1], YZ 24 3632[1], uvby98 100077350[1], PLX 2162.10[1], SBC9 550[1], SBC7 364[1], WEB 8512[1], Gaia DR2 688237795874306944[1], 69 Cnc, Gaia DR3 688237795874306944[1], TIC 126349649[1], AG+24 1042[1], UBV M 15014[1] һәм Renson 21860[1]
Йолдызлык Саратан йолдызлыгы
Җирдән ераклык 137,086 ± 2,7757 парсек[2]
Скорость вращения звезды 18 km/s[3]
Параллакс 7,2947 ± 0,1477 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −1,621 ± 0,185 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −4,801 ± 0,199 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −15,6 ± 0,7 km/s[4]
Спектраль сыйныф A0III[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,447 ± 0,01[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,05
Металличность 0,15[8]
Радиюс 2,93 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 135,68444879922 °[2]
Авышлык 24,4528867285 °[2]
Нәтиҗәле температура 10 700 K[10]
Өслек гравитациясе 6000 сантиметр на секунду в квадрате[10]

HD77350Саратан йолдызлыгында урнашкан A0III[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,447 ± 0,01[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 nu. Cnc SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. 5,0 5,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/110819
  6. 6,0 6,1 Sharma, Kaushal, Kembhavi, Ajit, Kembhavi, Aniruddha et al. Application of convolutional neural networks for stellar spectral classification // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2020. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STZ3100arXiv:1909.05459
  7. 7,0 7,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. Smith K. C., Dworetsky M. M. Elemental abundances in normal late-B and HgMn stars from co-added IUE spectra. I. Iron-peak elements // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1993. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. 10,0 10,1 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201528052arXiv:1603.01146
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]