HD78045

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD78045 latin yazuında])
HD78045
Сурәт
Масса 1,87 M☉
Каталог коды 2MASS J09022678-6623460[1], GSC 08939-02729[1], HD 78045[1], HIP 44382[1], HR 3615[1], IRAS 09016-6611[1], SAO 250422[1], GJ 333.3[1], GJ 9284[1], α Vol, CPC 21 1768[1], FK5 343[1], GC 12532[1], GCRV 5947[1], HIC 44382[1], JP11 1759[1], N30 2144[1], PLX 2172[1], PLX 2172.00[1], PPM 357086[1], ROT 1431[1], TD1 13521[1], TYC 8939-2729-1[1], UBV 8755[1], uvby98 100078045[1], WDS J09024-6624AB[1], WEB 8508[1], Gaia DR2 5248192926090003968[1], Gaia DR3 5248192926092026496[1], TIC 302790649[1], UBV M 15078[1] һәм Renson 22080[1]
Йолдызлык Очар Балык йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 38,5033 ± 0,2932 парсек[2]
Скорость вращения звезды 30,6 ± 0,4 km/s[3]
Параллакс 25,9718 ± 0,1978 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −95,455 ± 0,303 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −1,925 ± 0,26 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 7,66 ± 0,38 km/s[4]
Спектраль сыйныф kA3hA5mA5V[5]
Күренмә йолдызча зурлык 3,99 ± 0,009[6]
Светимость 29 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,6
Радиюс 1,9 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 135,61165018302 °[2]
Авышлык −66,396074564951 °[2]
Нәтиҗәле температура 8198 K[8]
Өслек гравитациясе 12 300 сантиметр на секунду в квадрате[8]

HD78045Очар Балык йолдызлыгы[d]нда урнашкан kA3hA5mA5V[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,99 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 alf Vol SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Díaz, C. G., González, J. F., Levato, H. et al. Accurate stellar rotational velocities using the Fourier transform of the cross correlation maximum // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — 11 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201016386arXiv:1012.4858
  4. Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  5. 5,0 5,1 Corbally C. J. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc--The Southern Sample // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2006. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/504637arXiv:astro-ph/0603770
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  8. 8,0 8,1 R. Michael Rich, Lépine S. Spectroscopy of New High Proper Motion Stars in the Northern Sky. I. New Nearby Stars, New High-Velocity Stars, and an Enhanced Classification Scheme for M Dwarfs // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/345972arXiv:astro-ph/0209284
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]