HD85376

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD85376 latin yazuında])
HD85376
Каталог коды g Leo, 2MASS J09515300+2423438[1], ASCC 774216[1], BD+25 2169[1], GC 13569[1], GCRV 6315[1], GSC 01961-01429[1], HD 85376[1], HIC 48390[1], HIP 48390[1], HR 3900[1], IRAS 09490+2437[1], LSPM J0951+2423[1], N30 2360[1], PLX 2333[1], PLX 2333.00[1], PPM 99911[1], ROT 1515[1], SAO 81054[1], TD1 14344[1], TYC 1961-1429-1[1], UBV 9268[1], uvby98 100085376[1], YZ 0 489[1], YZ 24 3859[1], YPAC 482[1], WEB 9025[1], Gaia DR2 643101503523246848[1], 22 Leo, Gaia DR3 643101503523246848[1], TIC 82203007[1], AG+24 1109[1], UBV M 15748[1] һәм Renson 24384[1]
Йолдызлык Әсәт йолдызлыгы
Җирдән ераклык 36,853 ± 0,2308 парсек[2]
Скорость вращения звезды 117 km/s[3][4]
Параллакс 27,1345 ± 0,1699 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −151,823 ± 0,245 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 30,555 ± 0,214 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −1,8 ± 0,9 km/s[5][6]
Спектраль сыйныф A5IV[7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,2[8], 4,858 ± 0,354[9], 4,717 ± 0,036[9], 4,662 ± 0,02[9] һәм 5,233123 ± 0,002823[2]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,2
Радиюс 1,93 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 147,97084853285 °[2]
Авышлык 24,39526156079 °[2]
Нәтиҗәле температура 7516 K[11]

HD85376Әсәт йолдызлыгында урнашкан A5IV[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,2[8], 4,858 ± 0,354[9], 4,717 ± 0,036[9], 4,662 ± 0,02[9] һәм 5,233123 ± 0,002823[2] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 g Leo SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  4. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  5. Bubar E. J., King J. R. Spectroscopic abundances and membership in the Wolf 630 moving group // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2010. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1088/0004-6256/140/2/293arXiv:1005.1205
  6. Wilson R. E. General Catalogue of Stellar Radial VelocitiesКарнеги институты, 1953.
  7. 7,0 7,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/110819
  8. 8,0 8,1 Levison H. F. The USNO-B Catalog // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/345888arXiv:astro-ph/0210694
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  10. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  11. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]