HD92545

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD92545 latin yazuında])
HD92545
Каталог коды HD 92545[1], DENIS J104057.7-121144[1], GSC 05495-01078[1], HIC 52279[1], HIP 52279[1], 2MASS J10405769-1211446[1], PPM 223304[1], RAVE J104057.7-121145[1], SAO 156159[1], SRS 9847[1], BD-11 2929[1], TYC 5495-1078-1[1], YZC 11 4052[1], Gaia DR1 3751494538229711360[1] һәм Gaia DR2 3751494542525500800[1]
Йолдызлык Гидра йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 127,4746 ± 0,7442 парсек[3]
Параллакс 7,8447 ± 0,0458 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 69,925 ± 0,11 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −33,78 ± 0,104 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −16,4 ± 0,34 km/s[3]
Спектраль сыйныф F7IV[4]
Күренмә йолдызча зурлык 9,149 ± 0,097[5]
Металличность −0,21[6][7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 160,24044679767 °[3]
Авышлык −12,19561761801 °[3]
Нәтиҗәле температура 6380 K[6][7]
Өслек гравитациясе 45 000 сантиметр на секунду в квадрате[6][7]

HD92545 — Гидра йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан F7IV[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,149 ± 0,097[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 92545 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  5. ↑ 5,0 5,1 Templeton, M., Munari, U., Grebel, E. K. et al. APASS Landolt-Sloan BVgri photometry of RAVE stars. I. Data, effective temperatures, and reddenings // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — 15 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/148/5/81 — arXiv:1408.5476
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - I. Atmospheric parameters and elemental abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU148 — arXiv:1410.0111
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - II. Atmospheric parameters and elemental abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU2079 — arXiv:1412.3548
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD92545&oldid=2928996