HD96097

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD96097 latin yazuında])
HD96097
Масса 1,62 M☉
Каталог коды 1RXS J110459.7+072011[1], SAO 118648[1], 2MASS J11050103+0720096[1], HD 96097[1], HIP 54182[1], HR 4310[1], IRAS 11024+0736[1], χ Leo, ASCC 1041240[1], BD+08 2455[1], CSV 101177[1], FK5 418[1], GC 15235[1], GCRV 6827[1], HIC 54182[1], JP11 2029[1], LSPM J1105+0720[1], LTT 12973[1], N30 2605[1], NLTT 26211[1], NSV 5079[1], PLX 2581[1], PLX 2581.00[1], PMC 90-93 300[1], PPM 157485[1], ROT 1653[1], TD1 15354[1], TYC 268-1067-1[1], UBV 10118[1], uvby98 100096097[1], YZ 7 5680[1], WEB 9788[1], 63 Leo, Gaia DR3 3818309974360005888[1], TIC 350347140[1], AG+07 1508[1], Renson 27670[1], WDS J11050+0720A[1], IDS 10599+0753 A[1], CCDM J11050+0721A[1], UCAC4 487-051867[1] һәм Gaia DR2 3818309970064649984[1]
Йолдызлык Әсәт йолдызлыгы
Җирдән ераклык 28,9011 ± 0,2398 парсек[2]
Скорость вращения звезды 29,655 km/s[3]
Параллакс 34,6007 ± 0,2872 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −46,986 ± 0,213 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −345,034 ± 0,17 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 6,95705 ± 1,1222 km/s[3]
Спектраль сыйныф F2III[4]
Күренмә йолдызча зурлык 4,62 ± 0,01[5]
Светимость 9,9 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,31
Радиюс 1,99 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][6][1]
Туры калкулык 166,25428253552 °[2]
Авышлык 7,336006702587 °[2]
Нәтиҗәле температура 7022 K[7]
Оценка возраста объекта 1,4 гигагод

HD96097Әсәт йолдызлыгында урнашкан F2III[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,62 ± 0,01[5] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 chi Leo SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. 3,0 3,1 Jönsson, Henrik, Holtzman, Jon A., Allende Prieto C. et al. APOGEE Data and Spectral Analysis from SDSS Data Release 16: Seven Years of Observations Including First Results from APOGEE-South // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/1538-3881/ABA592arXiv:2007.05537
  4. 4,0 4,1 Gray R. O., Napier M. G., Winkler L. I. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2001. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/319956
  5. 5,0 5,1 C. Fabricius The Tycho double star catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20011822
  6. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  7. M. Asplund, L. Casagrande, S. Cassisi et al. New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s) // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201016276arXiv:1103.4651
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]