Анни Эрно
Анни Эрно
фр. Annie Ernaux | |
---|---|
Тугач бирелгән исеме: | Анни́ Тере́з Бланш Дюше́н |
Туу датасы: | 1 сентябрь 1940 (84 яшь) |
Туу урыны: | Франция, Лилльбонн |
Ватандашлык: | |
Эшчәнлек төре: | язучы |
Иҗат итү еллары: | 1974—х. в. |
Юнәлеш: | проза |
Жанр: | роман |
Иҗат итү теле: | француз теле |
Дебют: | «Les Armoires vides» (1974) |
Премияләр: | Әдәбият өлкәсендә Нобель премиясе (2022) |
Анни́ Эрно́ (фр. Annie Ernaux), тугач бирелгән исеме Анни́ Тере́з Бланш Дюше́н (фр. Annie Thérèse Blanche Duchesne); 1940 елның 1 сентябре, Франция, Лилльбонн) — француз язучысы, Әдәбият өлкәсендә Нобель премиясе лауреаты (2022).
Тәрҗемәи хәле
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]1940 елның 1 сентябрендә Лилльбоннда туган. Балачагы ата-анасы кечкенә кафе тоткан Ивето шәһәрендә (Нормандия) үткән. Руанда университет тәмамлагач, башлангыч һәм урта мәктәпләрдә әдәбият укыта (Аннеси-ле-Вье һәм Понтуазда), аннары дистанцион укытуга күчә[1].
Иҗаты
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Эрноның беренче романы "Les Armoires vides" 1974 елда басылып чыккан. Әсәрдә автобиографик мотивлар бар, бу алым язучының алдагы иҗатына да хас[2]. Аның барлык романнары да теге яки бу яктан биографиясенең эпизодларын: балачак, социаль карьера, кияүгә чыгу һәм ана булу, үз сексуальлеген ачу, аборт, күкрәк рагы, әнисенең авыруы һәм үлемен чагылдыра[2][3]. Буынның коллектив хәтеренә шәхси хатирәләр салынган Эрно романнары ― чорның чын хакыйкый дәлиле[2].
Язучы сүзләре буенча, ул традицион жанрлар кысаларында иҗат итми, ә үз-үзен белдерү формасын эзләүгә өстенлек бирә[4]. Аның күпчелек әсәрләре «Галлимар» нәшриятында басылган[5].
Бүләкләре, мактаулы исемнәре
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- 1984 ел — Ренодо премиясе – «La Place» романы өчен
- 2008 ел — Маргерит Дюра премиясе (фр.) – «Les Années» романы өчен
- 2008 ел — Франсуа Мориак премиясе – «Les Années» романы өчен
- 2008 ел — Француз теле премиясе – тулаем иҗаты өчен
- 2022 ел – Әдәбият өлкәсендә Нобель премиясе ― шәхси хәтернең тамырларын, читләшү хисен һәм коллектив чикләүне клиник кискенлек һәм батырлык белән ачып биргән өчен[6]
2014 елдан Сержи-Понтуаз университетының шәрәфле докторы.
Библиография
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Les Armoires vides, Paris, Gallimard, 1974; Gallimard, 1984, ISBN 978-2-07-037600-1
- Ce qu’ils disent ou rien, Paris, Gallimard, 1977; French & European Publications, Incorporated, 1989, ISBN 978-0-7859-2655-9
- La Femme gelée, Paris, Gallimard, 1981; French & European Publications, Incorporated, 1987, ISBN 978-0-7859-2535-4
- La Place, Paris, Gallimard, 1983; Distribooks Inc, 1992, ISBN 978-2-07-037722-0
- Une Femme, Paris, Gallimard, 1987
- Passion simple, Paris, Gallimard, 1991; Gallimard, 1993, ISBN 978-2-07-038840-0
- Journal du dehors, Paris, Gallimard, 1993
- La Honte, Paris, Gallimard, 1997[7]
- Je ne suis pas sortie de ma nuit, Paris, Gallimard, 1997
- La Vie extérieure : 1993—1999, Paris, Gallimard, 2000
- L'Événement, Paris, Gallimard, 2000, ISBN 978-2-07-075801-2
- Se perdre, Paris, Gallimard, 2001
- L’Occupation, Paris, Gallimard, 2002
- L’Usage de la photo, with Marc Marie, Paris, Gallimard, 2005
- Les Années, Paris, Gallimard, 2008, ISBN 978-2-07-077922-2 [8]
- L’Autre fille, Paris, Nil 2011 ISBN 978-2-84111-539-6
- L’Atelier noir, Paris, éditions des Busclats, 2011
- Écrire la vie, Paris, Gallimard, 2011
- Retour à Yvetot, éditions du Mauconduit, 2013
- Regarde les lumières mon amour, Seuil, 2014
- Mémoire de fille, Gallimard, 2016
- Hôtel Casanova, Gallimard Folio, 2020
- Le jeune homme, Gallimard, 2022
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ Biographie.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 France Inter
- ↑ Auteurs contemporains
- ↑ Annie Ernaux : "Ecrire quand j'avais 20 ans, c'était plutôt dans l'idée que j'avais des choses uniques à dire" (15.03.2020).
- ↑ Annie Ernaux (fr).
- ↑ The Nobel Prize in Literature 2022. The Nobel Foundation. 2022-10-06 тикшерелгән.
- ↑ Tison, Jean-Pierre (1997-02-01). Critique: Annie dans l'arrière-boutique (fr). L'EXPRESS.
- ↑ Massoutre, Guylaine (2008-04-19). Littérature française - La chronique douce-amère d'Annie Ernaux (fr). Le Devoir.
Сылтамалар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Официальный сайт.
- Jacques Lecarme. Ernaux Annie.
- Annie Ernaux.
- Annie Ernaux.
- Анни Эрно(ингл.) Internet Movie Database сайтында
- [http://www.kinopoisk.ru/name/1651790/ Анни Эрно на сайте КиноПоиск