Милош Милоевич

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Милош Милоевич latin yazuında])
Милош Милоевич
Туган телдә исем серб. Милош Милојевић
Туган 16 октябрь 1840(1840-10-16)
Богатич, Сербия
Үлгән 24 июнь (6 июль) 1897 (56 яшь)
Белград, Сербия кыйраллыгы[d]
Күмү урыны Яңа зират[d]
Әлма-матер Мәскәү император университеты[d] һәм Белград үнивирситите[d]
Һөнәре тарихчы, сәясәтче, язучы
Хәрби дәрәҗә майор

 Милош Милоевич Викиҗыентыкта

Милош Милоевич (серб. Милош Милојевић; 1840 елның 16 октябре, Црна Бара Госман империясе (хәзер Богатич, Мачван округы, Сербия) — 1897 елның 24 гыйнвары, Белград) — серб сәясәтчесе, тарихчы, фольклорчы һәм язучы. Сербия фәннәр һәм сәнгать академиясенең мактаулы әгъзасы.

Тормыш юлы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Серб җирләренең тарихи-этнографик картасы. 1873 ел

Милош Милоевич мәхәллә рухание улы. 1862 елда хокук өлкәсендә Белград югары мәктәбендә (хәзер Белград университеты) дәрәҗә ала. Мәскәүгә китә, 1862 елдан 1865 елга кадәр Мәскәү университетында укуын дәвам итә, анда философияне, филологияне һәм тарихны өйрәнә.

Туган ягына кайткач, судларда эшли, адвокат практикасы белән шөгыльләнә. Валево, Белград һәм Лесковац урта мәктәпләрендә укыта.

Серб-төрек сугышында үз теләге белән катнаша (1876—1877).

Белградта Яңа зиратта җирләнгән.

Фәнни эшчәнлек һәм иҗат[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Ватанпәрвәр-энтузиаст, полиглот, халык җырлары һәм әкиятләрен җыючы, «тарих һәм әдәбият арасындагы чикләрдә» эшләгән. Косово, Моравия һәм Македонияне йөреп чыккан, халык арасында серб пропагандасы үткәргән.

1873 елда Косто Шуменкович белән берлектә серб җирләренең тарихи-этнографик картасын нәшер итә. Аның оригиналь версиясе Югославия таркалганчы күп еллар дәвамында яңадан бастырыла. Югославия хакимиятләренең идеологик доктринасы белән бергә карталар серб (югослав) студентларының күп кенә буынының милли үзаңына зур йогынты ясаган.

Рус-төрек сугышы вакытында (1877—1878) Тодор Станкович, Сава Дечанац, Аксентие Хаджиарсич, Коста Шуменкович, Деспот Баджович һәм Глигорие Чемерикич белән бергә Нишада яшерен комитет әгъзасы була, аның гамәлләре серб гаскәрләрен алга этәрүгә һәм Көнбатыш Болгария территорияләрендә хакимиятне яулап алуга юнәлдерелгән була.

Сайланма басмалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Odlomci istorije Srba i srpskih — jugoslavenskih — zemalja u Turskoj i Austriji, Beograd, 1872.
  • Naši manastiri i kaluđerstvo
  • Dečanske hrisovulje
  • Путопис дела праве-Старе-Србије (Белград, 1871—1872—1877).

Бүләкләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • V, IV, III, II, һәм I дәрәҗә Таков тәресе ордены;
  • Батырлык өчен алтын медаль;
  • Серб Кызыл хач ордены;
  • Ак бөркет ордены (Сербия);
  • «Дунай аша күчкән өчен» (Румыния);
  • Намуслы хезмәте өчен алтын медаль.

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]