Чита
Халык саны | 333 159 (2024) |
---|---|
Нигезләнгән | 1653 |
Хөкүмәт башлыгы | Михалёв, Анатолий Дмитриевич |
Сәгать поясы | UTC+09:00 |
Кардәш шәһәрләр | Манҗурия[d] |
География | |
Ил | Россия |
Мәйдан | 534 км² |
ДДӨБ | 650 метр |
Координатлар | 52°2'0.272"тн, 113°30'3.215"кнч |
Почта индексы | 672000 |
Телефон коды | 3022 |
Хөкүмәт башлыгы | Михалёв, Анатолий Дмитриевич |
Чита (рус. Чита, бүр. Шэтэ) — Россия шәһәре, Байкал арты крае үзәге, Чита елгасына Ингода елгасы кушылган урынында урнашкан.
Халык саны — 335 760[1] кеше (2014).
Көнчыгыш Себернең мөһим сәнәгат һәм мәдәният үзәге. Машиналар төзү һәм митал эшкәртү (машиналар төзү, автомобиль җыю, станоклар төзү һ.б. заводлар), өй җиһазлары, агач эшкәртү, җиңел, азык-төлек (он, ит вә сөт комбинатлары), төзел материаллары сәнәгате бар. Көрән ташкүмер чыгарыла. Җылылык электр үзәге бар. 3 югары уку йорты, 2 театр, өлкәне өйрәнү музее һәм сәнгать музейлары эшләп торалар.
Чита Ингодинское тораклыгы буларак 1653 елдан мәгълүм. 1690 елдан бистә — салым һәм башка йөкләмәләрдә азат ителгәннәр тораклыгы. 1851 елдан — шәһәр һәм Байкал арты губернасы үзәге. 1920—1922 елларда Ерак Көнчыгыш Җөмһүриятенең башкаласы. 1922 елдан Байкал арты губернасы, 1926—37 елларда Ерак Көнчыгыш краенда округ мәркәзе. 1937 елдан — өлкә, 2007 елдан — край үзәге.
2021 елның 10 сентябреннан ― Хезмәт даны шәһәре.[2]
Халык
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Халык саны | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1820[3] | 1851[4] | 1853[4] | 1856[5] | 1860[6] | 1863[4] | 1890[4] | 1897[4] | 1900[7] | 1902[8] |
300 | ↗659 | ↗727 | ↗900 | ↗3019 | ↗3140 | ↗7049 | ↗11 480 | ↗11 520 | →11 520 |
1908[9] | 1913[5] | 1923[5] | 1926[10] | 1931[5] | 1939[10] | 1956[11] | 1959[12] | 1962[5] | 1967[5] |
↗43 000 | ↗77 400 | ↘57 000 | ↗64 000 | ↘60 000 | ↗121 100 | ↗162 000 | ↗171 816 | ↗185 000 | ↗203 000 |
1970[13] | 1973[5] | 1976[5] | 1979[14] | 1982[5] | 1986[5] | 1989[15] | 1992[5] | 1996[5] | 1998[5] |
↗241 364 | ↗267 000 | ↗290 000 | ↗302 577 | ↗321 000 | ↗342 000 | ↗365 754 | ↗376 500 | ↘321 800 | ↘316 200 |
2000[5] | 2001[5] | 2002[16] | 2003[5] | 2004[17] | 2005[5] | 2006[5] | 2007[5] | 2008[5] | 2009[17] |
↘309 900 | ↘306 500 | ↗316 643 | ↘316 600 | ↘312 000 | ↘308 500 | ↘306 200 | ↘305 800 | ↗306 100 | ↗307 000 |
2010[18] | 2011[5] | 2012[19] | 2013[20] | 2014[1] | |||||
↗324 444 | ↘324 400 | ↗327 423 | ↗331 346 | ↗335 760 |
Милләтләр (2010): урыслар — 93,6%, бүрәтләр — 2,3%, украиннар — 1,0%.
Эчке бүленеш
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Чита 4 районга бүленгән:
- Ингода районы
- Тимер юл районы
- Үзәк районы
- Чернов районы
Шәхесләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Галия Әхмәтова (1954—2015), язучы, фән докторы, профессор.
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,0 1,1 Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года. әлеге чыганактан 2014-08-02 архивланды. 2014-08-02 тикшерелгән.
- ↑ Указ о присвоении почётного звания «Город трудовой доблести».
- ↑ В начале 1820-х годов. Константинов А. В., Константинова Н. Н. История Забайкалья (с древнейших времен до 1917 года). — Чита: Издательство ЗабГПУ, 2002. — 248 с. — 10 000 экз. — ISBN 5851582170
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Константинов А. В., Константинова Н. Н. История Забайкалья (с древнейших времен до 1917 года). — Чита: Издательство ЗабГПУ, 2002. — 248 с. — 10 000 экз. — ISBN 5851582170
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 5,18 5,19 5,20 Народная энциклопедия «Мой город». Чита. әлеге чыганактан 2013-11-10 архивланды. 2013-11-10 тикшерелгән.
- ↑ В источнике: 1860-е года. Константинов А. В., Константинова Н. Н. История Забайкалья (с древнейших времен до 1917 года). — Чита: Издательство ЗабГПУ, 2002. — 248 с. — 10 000 экз. — ISBN 5851582170
- ↑ На конец XIX века. Константинов А. В., Константинова Н. Н. История Забайкалья (с древнейших времен до 1917 года). — Чита: Издательство ЗабГПУ, 2002. — 248 с. — 10 000 экз. — ISBN 5851582170
- ↑ Энциклопедия Забайкалья. Электронный ресурс
- ↑ порядка 43000 человек. Константинов А. В., Константинова Н. Н. История Забайкалья (с древнейших времен до 1917 года). — Чита: Издательство ЗабГПУ, 2002. — 248 с. — 10 000 экз. — ISBN 5851582170
- ↑ 10,0 10,1 Основные итоги переписей населения 1939 г., 1959 г., 1970 г., 1979 г., 1989 г., 2002 г.. әлеге чыганактан 2013-09-23 архивланды. 2013-09-23 тикшерелгән.
- ↑ Народное хозяйство СССР в 1956 г. (Статистический сборник). Государственное статистическое издательство. Москва. 1956. әлеге чыганактан 2013-10-26 архивланды. 2013-10-26 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2013-09-25 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.. Демоскоп Weekly. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2013-09-25 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.. Демоскоп Weekly. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2013-09-25 тикшерелгән.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 года. Численность городского населения. әлеге чыганактан 2011-08-22 архивланды.
- ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более. әлеге чыганактан 2012-02-03 архивланды.
- ↑ 17,0 17,1 4.13. Города с численностью населения 100 тысяч и более человек. әлеге чыганактан 2014-05-01 архивланды. 2014-05-01 тикшерелгән.
- ↑ Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения Забайкальского края по городским округам, муниципальным районам, городским и сельским поселениям, городским населенным пунктам, сельским населенным пунктам. әлеге чыганактан 2014-09-11 архивланды. 2014-09-11 тикшерелгән.
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года. әлеге чыганактан 2014-05-31 архивланды. 2014-05-31 тикшерелгән.
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). әлеге чыганактан 2013-11-16 архивланды. 2013-11-16 тикшерелгән.