Эчтәлеккә күчү

GSC2320-93-1

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/GSC2320-93-1 latin yazuında])
GSC2320-93-1
Каталог коды GCRV 52270[1], GSC 02320-00093[1], 2MASS J01573735+3729276[1], NGC 752 209[1], NSV 15407[1], PPM 66805[1], SAO 55130[1], UBV M 30473[1], uvby98 207520209[1], AG+37 205[1], BD+36 367[1], TYC 2320-93-1[1], RX J015737.4+372914[1], Gaia DR1 342856656440790784[1] һәм Gaia DR2 342856656440790784[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы[2]
Параллакс 2,4479 ± 0,2694 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −12,036 ± 0,453 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 9,418 ± 0,235 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 50,72 ± 1,49 km/s[4]
Спектраль сыйныф A0III[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,75[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 29,405622399903 °[3]
Авышлык 37,491005051933 °[3]

GSC2320-93-1 — Андромеда йолдызлыгы[2]нда урнашкан A0III[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,75[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 367 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Aikman G. C. L. The spectroscopic binary characteristics of the mercury-manganese stars // Publications of the Dominion Astrophysical Observatory — 1976. — ISSN 0078-6950
  5. ↑ 5,0 5,1 Rebeirot E. Vitesses radiales dans la region de l'amas NGC 752 // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1970. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=GSC2320-93-1&oldid=2928429