GSC2816-447

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/GSC2816-447 latin yazuında])
GSC2816-447
Каталог коды GCRV 52312[1], NGC 752 263[1], UBV M 30492[1], uvby98 207520263[1], Cl* NGC 752 VOGT 93[1], Cl* NGC 752 RV 9[1], Cl* NGC 752 PLA 1008[1], Cl* NGC 752 REB 201[1], Cl* NGC 752 FRAN 315[1], Cl* NGC 752 STOCK 337[1], CSI+37-01552 3[1], GEN# +2.07520263[1], Renson 3063[1], TYC 2816-447-1[1], Gaia DR1 342863047352176256[1] һәм Gaia DR2 342863051648264064[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 471,409 ± 11,4002 парсек[3]
Скорость вращения звезды 11,8 ± 2,1 km/s[4]
Параллакс 2,1213 ± 0,0513 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −11,083 ± 0,083 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 9,191 ± 0,076 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 9,55 ± 4,35 km/s[3]
Күренмә йолдызча зурлык 10,91[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 29,552891978802 °[3] һәм 29,552891978802 °[3]
Авышлык 37,577910568976 °[3] һәм 37,577910568976 °[3]

GSC2816-447Андромеда йолдызлыгы[2]нда урнашкан спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 10,91[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[5] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[6][7]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[8] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[9] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[10] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[11]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 752 263 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Mayor M., Udry S. Catalogues of radial and rotational velocities of 1253 F-K dwarfs in 13 nearby open clusters // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2009. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/200810244
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]