HD108945

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD108945 latin yazuında])
HD108945
Каталог коды HR 4766[1], 2MASS J12310056+2434018[1], GSC 01989-03213[1], HD 108945[1], SAO 82346[1], HIP 61071[1], BD+25 2517[1], GC 17056[1], GCRV 7530[1], HIC 61071[1], JP11 5077[1], PPM 101953[1], ROT 3940[1], TD1 16320[1], UBV 11245[1], UU Com[1], YZ 24 6145[1], YPAC 514[1], uvby98 521110160[1], 21 Com, SBC9 1927[1], FAUST 3194[1], FAUST NGP-2[1], HGAM 617[1], WEB 10871[1], Gaia DR2 3959965486205062528[1], TIC 393819751[1], Gaia DR3 3959965486205062528[1], AG+24 1312[1], TYC 1989-3213-1[1], UBV M 41719[1] һәм Renson 31610[1]
Йолдызлык Вероника чәче йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 82,7917 ± 0,8321 парсек[2]
Скорость вращения звезды 65,2 ± 3,8 km/s[3]
Параллакс 12,0785 ± 0,1214 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −9,085 ± 0,128 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −12,474 ± 0,082 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 1 ± 1,8 km/s[4]
Тип переменной звезды δ Щита[d][5] һәм затменная звезда[d][6]
Спектраль сыйныф A 3 P SR(CR)[7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,436 ± 0,009[8]
Металличность 0[9]
Диаметры 4 150 000 km[10]
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 187,75233541761 °[2]
Авышлык 24,56716590148 °[2]
Нәтиҗәле температура 8300 K[9]
Өслек гравитациясе 2000 сантиметр на секунду в квадрате[9]

HD108945Вероника чәче йолдызлыгы[d]нда урнашкан A 3 P SR(CR)[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,436 ± 0,009[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 21 Com SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. J Sikora, Wade G. A., J Power et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc – I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STY3105arXiv:1811.05633
  4. Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20041213arXiv:astro-ph/0406573
  5. English Wikipedia community Wikipedia — 2001.
  6. Kruse, Ethan, Caldwell, Douglas A., Stassun, Keivan G. et al. TESS Eclipsing Binary Stars. I. Short-cadence Observations of 4584 Eclipsing Binaries in Sectors 1–26 // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2022. — 22 p. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.3847/1538-4365/AC324AarXiv:2110.13382
  7. 7,0 7,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/110819
  8. 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. 9,0 9,1 9,2 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201528052arXiv:1603.01146
  10. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  11. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]