HD11905

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD11905 latin yazuında])
HD11905
Каталог коды HR 562[1], GSC 02824-01982[1], HD 11905[1], SAO 37653[1], HIP 9158[1], 2MASS J01575635+4141404[1], AG+41 199[1], BD+40 407[1], GC 2359[1], GCRV 52406[1], HIC 9158[1], PPM 44619[1], TD1 1113[1], TYC 2824-1982-1[1], UBV 1956[1], UBV M 8533[1], uvby98 100011905[1], ALS 16407[1], Renson 3050[1], WEB 1922[1] һәм Gaia DR2 345791016754361088[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 541,9173 ± 21,262 парсек[3]
Скорость вращения звезды 68 ± 17 km/s[4]
Параллакс 1,8453 ± 0,0724 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −5,538 ± 0,13 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 5,057 ± 0,137 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 7,7 km/s[4] һәм 9,7 km/s[4]
Спектраль сыйныф B8II[5]
Күренмә йолдызча зурлык 6,755 ± 0,01[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 29,484856623784 °[3]
Авышлык 41,694561693797 °[3]
Нәтиҗәле температура 13 214 K[4]
Өслек гравитациясе 4300 сантиметр на секунду в квадрате[4] һәм 4230 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD11905Андромеда йолдызлыгы[2]нда урнашкан B8II[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,755 ± 0,01[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 11905 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2010. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1088/0004-637X/722/1/605arXiv:1008.1761
  5. 5,0 5,1 Hube D. P. The radial velocities of 335 late B-type stars — 1970.
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]