HD124224

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD124224 latin yazuında])
HD124224
Каталог коды HD 124224[1], HIP 69389[1], HR 5313[1], SAO 120339[1], 2MASS J14121580+0224338[1], ADS 9152 A[1], PLX 3226[1], FK5 3127[1], BD+03 2867[1], CCDM J14123+0224A[1], CSV 101429[1], GC 19157[1], GCRV 8310[1], HIC 69389[1], IDS 14072+0253 A[1], JP11 2477[1], PMC 90-93 1345[1], PPM 160430[1], ROT 2033[1], TD1 17306[1], UBV 12504[1], CU Vir[1], YZ 2 4897[1], PLX 3226.00[1], WDS J14123+0225A[1], TYC 317-1590-1[1], uvby98 100124224[1], WEB 12097[1], Gaia DR2 3667302325846472320[1], AG+02 1732[1], UBV M 20027[1], Renson 35560[1] һәм TIC 420777918[1]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы
Җирдән ераклык 71,7535 ± 1,3391 парсек[2]
Скорость вращения звезды 144 ± 5 km/s[3]
Параллакс 13,9366 ± 0,2601 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −26,081 ± 0,335 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −43,049 ± 0,468 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −2 ± 7,4 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф ApSi[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,02[6]
Диаметры 2 740 000 km[7]
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 213,06585614917 °[8]
Авышлык 2,40943149861 °[8]

HD124224Сөмбелә йолдызлыгында урнашкан ApSi[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,02[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 CU Vir SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. J Sikora, Wade G. A., J Power et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc – I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STY3105arXiv:1811.05633
  4. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  5. 5,0 5,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  6. 6,0 6,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  7. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  8. 8,0 8,1 8,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]