Эчтәлеккә күчү

HD125924

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD125924 latin yazuında])
HD125924
Каталог коды HD 125924[1], 2MASS J14224299-0814536[1], GSC 05562-00742[1], BD-07 3835[1], SAO 139900[1], HIP 70275[1], ALS 16936[1], GCRV 22768[1], HIC 70275[1], PPM 197490[1], RAVE J142243.0-081454[1], TD1 17434[1], TYC 5562-742-1[1], UBV M 20145[1], uvby98 100125924[1], YZ 98 5085[1], WEB 12202[1] һәм Gaia DR2 6329615732158870016[1]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[2]
Скорость вращения звезды 68 km/s[3]
Параллакс 0,273 ± 0,1101 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −10,548 ± 0,146 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 3,255 ± 0,177 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 237,26 ± 21,63 km/s[5]
Спектраль сыйныф B2IV[6][7]
Күренмә йолдызча зурлык 9,66[1]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 215,67914419998 °[4]
Авышлык −8,248215920516 °[4]
Нәтиҗәле температура 7500 K[8]
Өслек гравитациясе 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[8]

HD125924 — Сөмбелә йолдызлыгы[2]нда урнашкан B2IV[6][7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,66[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 125924 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ Castro, N., Herrero, A., Simón-Díaz, S. et al. The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 17 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201628541 — arXiv:1608.05508
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ Valentini, Marica, Steinmetz, Matthias, Kunder, Andrea et al. The Radial Velocity Experiment (RAVE): fifth data release // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — 30 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/153/2/75 — arXiv:1609.03210
  6. ↑ 6,0 6,1 Levenhagen, R. S., Leister, N. V. Spectroscopic analysis of southern B and Be stars // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2006. — 11 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1111/J.1365-2966.2006.10655.X — arXiv:astro-ph/0606149
  7. ↑ 7,0 7,1 Hill P. W. Photometry and spectral classification of early-type stars away from the galactic plane // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1970. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/150.1.23
  8. ↑ 8,0 8,1 Sharma, S., Just, A., Binney, J. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/146/5/134 — arXiv:1309.4284
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD125924&oldid=2931396