HD127304

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD127304 latin yazuında])
HD127304
Каталог коды HR 5422[1], 2MASS J14294966+3147283[1], GSC 02553-01139[1], HD 127304[1], SAO 64178[1], HIP 70892[1], ADS 9288 A[1], AG+32 1281[1], BD+32 2482[1], BD+32 2482A[1], CCDM J14298+3147A[1], CSI+32 2482 1[1], GC 19553[1], GCRV 8464[1], HIC 70892[1], IDS 14256+3214 A[1], PPM 77947[1], TD1 17527[1], TYC 2553-1139-1[1], UBV 12693[1], UBV M 20209[1], uvby98 100127304 A[1], WDS J14298+3147A[1], IRAS F14276+3200[1], Gaia DR1 1285476667946449280[1], WEB 12273[1] һәм Gaia DR2 1285476672242623488[1]
Йолдызлык Үгезкөтүче йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 110,8242 ± 0,7431 парсек[3]
Скорость вращения звезды 14 km/s[4][5]
Параллакс 9,0233 ± 0,0605 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 7,129 ± 0,1 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −20,703 ± 0,099 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −12,6 ± 2,4 km/s[6]
Спектраль сыйныф A0V[7][8][9][…]
Күренмә йолдызча зурлык 6,05 ± 0,009[10]
Металличность 0,233[11]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 217,45696017981 °[3]
Авышлык 31,791188580274 °[3]
Нәтиҗәле температура 10 050 K[11]
Өслек гравитациясе 13 000 сантиметр на секунду в квадрате[11]

HD127304Үгезкөтүче йолдызлыгы[2]нда урнашкан A0V[7][8][9][…] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,05 ± 0,009[10] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 127304 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  5. F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  6. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  7. 7,0 7,1 B. Merín, Y. Tsapras, A. Cameron et al. EXPORT: Spectral classification and projected rotational velocities of Vega-type and pre-main sequence stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2001. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20011098
  8. 8,0 8,1 F. Arenou Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1999. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/AAS:1999489
  9. 9,0 9,1 Gahm G. F., Ahlin P., Lindroos K. P. A study of visual double stars with early type primaries. I. Spectroscopic results — 1983.
  10. 10,0 10,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  11. 11,0 11,1 11,2 Adelman, S. Normal A0−A1 stars with low rotational velocities. I. Abundance determination and classification // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — 21 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201322762arXiv:1401.2372
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]