Эчтәлеккә күчү

HD127493

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD127493 latin yazuında])
HD127493
Каталог коды HD 127493[1], HIP 71096[1], BD-22 3804[1], 2MASS J14322149-2239255[1], GSC 06745-00179[1], GSC 06745-01128[1], SAO 182646[1], ALS 16132[1], CD-22 10510[1], CPD-22 5785[1], GCRV 8473[1], HIC 71096[1], PPM 263089[1], TD1 17539[1], TYC 6745-179-1[1], UBV M 20217[1], uvby98 100127493[1], YZ 112 10482[1], CGO 361[1], WEB 12295[1] һәм Gaia DR2 6279201990154490496[1]
Йолдызлык Мизан йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 171,777 ± 2,6852 парсек[3]
Параллакс 5,8215 ± 0,091 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −17,724 ± 0,133 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −31,882 ± 0,155 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 4 ± 5,4 km/s[4]
Спектраль сыйныф sdOHe[5]
Күренмә йолдызча зурлык 10,08[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 218,0895534257 °[3]
Авышлык −22,657123870849 °[3]
Нәтиҗәле температура 42 658 K[6] һәм 41 687 K[6]
Өслек гравитациясе 500 000 сантиметр на секунду в квадрате[6] һәм 178 000 сантиметр на секунду в квадрате[6]

HD127493 — Мизан йолдызлыгы[2]нда урнашкан sdOHe[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 10,08[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 127493 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  5. ↑ 5,0 5,1 Kilkenny, D., O'Donoghue, D., Koen, C. et al. The Edinburgh-Cape Blue Object Survey - II. Zone 1 - the North Galactic CAP // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1997. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/287.4.867
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Heber U. A catalogue of spectroscopically identified hot subdwarf stars — 1988.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD127493&oldid=2931475