HD133029

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD133029 latin yazuında])
HD133029
Каталог коды HIP 73454[1], HR 5597[1], 2MASS J15003871+4716388[1], GSC 03481-01099[1], HD 133029[1], SAO 45326[1], ADS 9477 A[1], AG+47 1086[1], BD+47 2192[1], CCDM J15006+4717A[1], CSI+47 2192 2[1], CSV 7162[1], GC 20205[1], GCRV 8701[1], HIC 73454[1], IDS 14572+4740 A[1], PPM 54470[1], TD1 17900[1], TYC 3481-1099-1[1], UBV 13031[1], UBV M 20512[1], BX Boo[1], WDS J15006+4717A[1], BD+47 2192A[1], Gaia DR1 1587432453906943616[1], WEB 12570[1], Gaia DR2 1587432458202711424[1], TIC 284266496[1], GEN# +1.00133029A[1], SKY# 27250[1], Renson 37770[1] һәм UBV 13033[1]
Йолдызлык Үгезкөтүче йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 159,8261 ± 1,2338 парсек[3]
Скорость вращения звезды 39 km/s[4]
Параллакс 6,2568 ± 0,0483 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 15,779 ± 0,097 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −9,368 ± 0,1 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −10,7 ± 1,8 km/s[5]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A0VspSiSrCr[6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,351 ± 0,01[7]
Металличность 0,63[8]
Диаметры 3 490 000 km[9]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 225,16132686391 °[3]
Авышлык 47,277442546048 °[3]
Нәтиҗәле температура 9164 K[8]
Өслек гравитациясе 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[8]
Оценка возраста объекта 235 миллион лет

HD133029Үгезкөтүче йолдызлыгы[2]нда урнашкан A0VspSiSrCr[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,351 ± 0,01[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 133029 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. 6,0 6,1 Abt H. A., O. Cardona The nature of the visual companions of AP and AM stars // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 1984. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/161610
  7. 7,0 7,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. 8,0 8,1 8,2 Hack M. Ricerche sulle stelle A peculiari: analysi quantitativa di gamma Equulei — 1960.
  9. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]