HD142096

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD142096 latin yazuında])
HD142096
Каталог коды λ Lib, GSC 06195-01763[1], HD 142096[1], HIP 77811[1], SAO 183895[1], HR 5902[1], IRAS 15504-2001[1], CEL 4398[1], FK5 1415[1], GC 21327[1], GCRV 9144[1], HIC 77811[1], JP11 2663[1], N30 3566[1], PMC 90-93 997[1], PPM 264819[1], ROT 2236[1], SACS 345[1], SRS 31415[1], TD1 18632[1], TYC 6195-1763-1[1], UBV 13478[1], lam Lib[1], YZ 110 6562[1], uvby98 100142096[1], 2MASS J15532005-2010012[1], SBC9 865[1], HGAM 645[1], [DML87] 384[1], WEB 13160[1], Gaia DR2 6246914247094934272[1], 45 Lib, Gaia DR3 6246914247094934272[1], TIC 220466985[1], UBV M 21004[1], ALS 16734[1] һәм Renson 40340[1]
Йолдызлык Мизан йолдызлыгы
Җирдән ераклык 135,347 ± 5,307 парсек[2]
Скорость вращения звезды 138 km/s[3]
Параллакс 7,3884 ± 0,2897 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −17,736 ± 0,233 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −12,977 ± 0,34 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −2 ± 0,5 km/s[4]
Тип переменной звезды эллипсоидальная переменная[d]
Спектраль сыйныф B3V[5][6][7][…]
Күренмә йолдызча зурлык 5,027 ± 0,009[8]
Светимость 743 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,56
Радиюс 3,9 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 238,33355790343 °[2]
Авышлык −20,16707527881 °[2]
Оценка возраста объекта 282 миллион лет

HD142096Мизан йолдызлыгында урнашкан B3V[5][6][7][…] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,027 ± 0,009[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 lam Lib SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Castro, N., Herrero, A., Simón-Díaz, S. et al. The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 17 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201628541arXiv:1608.05508
  4. Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20041213arXiv:astro-ph/0406573
  5. 5,0 5,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  6. 6,0 6,1 Buscombe W. Spectral classification of Southern fundamental stars — 1962.
  7. 7,0 7,1 Hardie R. H., Crawford D. L. A study of the II Scorpii association // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1961. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/147087
  8. 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]