HD201184

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD201184 latin yazuında])
HD201184
Масса 2,78 M☉
Каталог коды HD 201184[1], HIP 104365[1], HR 8087[1], SAO 190050[1], 2MASS J21083363-2111373[1], GJ 9720[1], GJ 9720 A[1], χ Cap, CCDM J21086-2112A[1], FK5 3690[1], GC 29543[1], GCRV 13286[1], HIC 104365[1], IDS 21028-2136 A[1], N30 4672[1], PLX 5079[1], PLX 5079.00[1], PPM 272094[1], ROT 3079[1], TD1 27697[1], TYC 6358-1841-1[1], UBV 18290[1], uvby98 100201184[1], WDS J21086-2112A[1], YZ 111 9067[1], WEB 19001[1], Gaia DR2 6832245893565505024[1], 25 Cap, Gaia DR3 6832245893565505024[1], TIC 99389357[1], BDS 10744 A[1] һәм Renson 56140[1]
Йолдызлык Җәди йолдызлыгы
Җирдән ераклык 59,719 ± 0,3335 парсек[2]
Скорость вращения звезды 212 km/s[3][4]
Параллакс 16,7451 ± 0,0935 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −60,119 ± 0,071 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 18,927 ± 0,1 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −12 ± 3,2 km/s[5][6]
Спектраль сыйныф A0V[7][8]
Күренмә йолдызча зурлык 5,316 ± 0,009[9]
Светимость 21 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,59
Металличность −0,41[10]
Радиюс 1,65 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 317,14010425734 °[2]
Авышлык −21,19367070845 °[2]
Нәтиҗәле температура 9772 K[12]
Өслек гравитациясе 16 000 сантиметр на секунду в квадрате[10]
Оценка возраста объекта 251 миллион лет

HD201184 — Җәди йолдызлыгында урнашкан A0V[7][8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,316 ± 0,009[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 chi Cap SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Wielen R., Schwan H., Dettbarn C. һ.б. Sixth catalogue of fundamental stars (FK6). Part III. Additional stars with direct solutions — 2000.
  7. ↑ 7,0 7,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  8. ↑ 8,0 8,1 De Vaucouleurs A. Spectral types and luminosities of B, A and F southern stars // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1957. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/117.4.449
  9. ↑ 9,0 9,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. ↑ 10,0 10,1 E. Paunzen The elemental abundance pattern of twenty λ Bootis candidate stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021423
  11. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. ↑ J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  13. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD201184&oldid=2936050