HD222109

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD222109 latin yazuında])
HD222109
Масса 2,9 M☉
Каталог коды HR 8962[1], 2MASS J23373203+4425444[1], GSC 03243-01411[1], HD 222109[1], SAO 53202[1], HIP 116582[1], ADS 16877 AB[1], AG+44 2208[1], BD+43 4508[1], BD+43 4508A[1], CCDM J23375+4426AB[1], CSI+43 4508 1[1], GC 32831[1], GCRV 14807[1], HIC 116582[1], IDS 23326+4353 AB[1], N30 5187[1], PPM 64452[1], ROT 3427[1], TD1 29976[1], TYC 3243-1411-1[1], UBV 20320[1], UBV M 27137[1], uvby98 100222109[1], WDS J23375+4426AB[1] һәм WEB 20582[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы[2]
Скорость вращения звезды 158 ± 13 km/s[3]
Параллакс 4,04 ± 0,52 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −17,63 ± 0,45 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 14,2 ± 0,3 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −21,5 km/s[3] һәм −20,8 km/s[3]
Спектраль сыйныф B8V[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,846 ± 0,009[7]
Светимость 355,58 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −1,16
Радиюс 4,71 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 354,383511671 °[4]
Авышлык 44,428992299 °[4]
Нәтиҗәле температура 11 803 K[8]
Өслек гравитациясе 8550 сантиметр на секунду в квадрате[3] һәм 8500 сантиметр на секунду в квадрате[3]
Оценка возраста объекта 54 миллион лет

HD222109Андромеда йолдызлыгы[2]нда урнашкан B8V[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,846 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 222109 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Huang W., Gies D. R., McSwain M. V. A stellar rotation census of B stars: from ZAMS to TAMS // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2010. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1088/0004-637X/722/1/605arXiv:1008.1761
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  5. 5,0 5,1 Palmer D. R., Walker E. N., Jones D. H. P. et al. The radial velocities spectral types and projected rotational velocities of 633 bright northern A stars // Royal Observatory Bulletin — 1968.
  6. 6,0 6,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1086/110819
  7. 7,0 7,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]