HD36916

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD36916 latin yazuında])
HD36916
Каталог коды ALS 16707[1], CEL 812[1], GSC 04774-00916[1], HD 36916[1], HIC 26182[1], HIP 26182[1], JP11 1174[1], 2MASS J05345396-0406376[1], PPM 188200[1], SAO 132292[1], TD1 4915[1], UBV 5474[1], UBV M 11197[1], uvby98 100036916[1], YZ 94 1644[1], BD-04 1173[1], TYC 4774-916-1[1], Gaia DR2 3215852369131043328[1] һәм V1045 Ori
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 258,6787 ± 5,7011 парсек[3]
Скорость вращения звезды 342,624 ± 1,459 km/s[4]
Параллакс 3,8658 ± 0,0852 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −1,262 ± 0,128 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −6,632 ± 0,152 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 33,31551 ± 2,01003 km/s[5], 72,61243 ± 7,10647 km/s[5], 89,70907 ± 6,94832 km/s[5], 89,32151 ± 8,44215 km/s[5], 390,66656 ± 6,90345 km/s[5], −126,93484 ± 39,36664 km/s[5], −423,5444 ± 19,43904 km/s[5], 40,19228 ± 2,27662 km/s[5], 23,325401 ± 2,0291 km/s[5], 57,677746 ± 2,16071 km/s[5], 41,24216 ± 2,75672 km/s[5], 53,439655 ± 2,05752 km/s[5], 58,238262 ± 1,9229 km/s[5] һәм 69,77671 ± 2,38349 km/s[5]
Спектраль сыйныф B9III[6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,709 ± 0,01[7]
Металличность 0,7[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 83,724850578137 °[3]
Авышлык −4,110415793692 °[3]
Нәтиҗәле температура 6999 K[4]
Өслек гравитациясе 5070 сантиметр на секунду в квадрате[4]

HD36916 — Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан B9III[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,709 ± 0,01[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 V1045 Ori SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Pan K., Zasowski G., Nidever D. L. et al. IN-SYNC. IV. The young stellar population in the Orion A molecular cloud // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2016. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.3847/0004-637X/818/1/59 — arXiv:1511.04147
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 Zasowski G., Frinchaboy P. M., Nidever D. L. et al. IN-SYNC. III. The dynamical state of IC 348 - a super-virial velocity dispersion and a puzzling sign of convergence // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/807/1/27
  6. ↑ 6,0 6,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Hack M. The spectrum of the Bp star HD 36916 // Astrophys. Space Sci. — Springer Science+Business Media, 1969. — ISSN 0004-640X; 1572-946X — doi:10.1007/BF00652389
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD36916&oldid=2932966