HD4778

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD4778 latin yazuında])
HD4778
Каталог коды 2MASS J00501826+4500082[1], HD 4778[1], HIP 3919[1], SAO 36702[1], HR 234[1], GSC 03262-00353[1], BD+44 176[1], CEL 93[1], CSV 5873[1], FK5 2055[1], GC 999[1], GCRV 468[1], HIC 3919[1], N30 172[1], PMC 90-93 1191[1], PPM 43369[1], TD1 462[1], TYC 3262-353-1[1], UBV 682[1], uvby98 100004778[1], Gaia DR1 377540785098689024[1], WEB 700[1], Gaia DR2 377540789395063552[1], TIC 191662881[1], Gaia DR3 377540789395063552[1], AG+44 98[1], Renson 1250[1], GO And[1] һәм UBV M 7689[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 103,967 ± 0,5275 парсек[3]
Скорость вращения звезды 42 km/s[4]
Параллакс 9,6184 ± 0,0488 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 4,662 ± 0,034 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 65,57 ± 0,043 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 1,6 ± 1,78 km/s[5]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][1]
Спектраль сыйныф A3VpSiSrCrEuKsn[6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,15[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,18
Диаметры 2 660 000 km[8]
Чор J2000.0[d][9]
Туры калкулык 12,57610548047 °[3]
Авышлык 45,00225987141 °[3]
Нәтиҗәле температура 9811 K[10]
Оценка возраста объекта 77 миллион лет

HD4778Андромеда йолдызлыгы[2]нда урнашкан A3VpSiSrCrEuKsn[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,15[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 GO And SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  5. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  6. 6,0 6,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  7. 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  9. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. Di Benedetto G. P. Towards a fundamental calibration of stellar parameters of A, F, G, K dwarfs and giants // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1998. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]