HD76483

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD76483 latin yazuında])
HD76483
Масса 1,84 M☉
Каталог коды GSC 06580-02780[1], HD 76483[1], HIP 43825[1], HR 3556[1], SAO 176697[1], δ Pyx, ADS 7095 A[1], 2MASS J08553157-2740542[1], CCDM J08555-2741A[1], GC 12343[1], GCRV 5875[1], HIC 43825[1], IDS 08512-2718 A[1], JP11 1733[1], PLX 2141[1], PLX 2141.00[1], PPM 255378[1], ROT 1407[1], SRS 42022[1], TD1 13301[1], TYC 6580-2780-1[1], UBV 8652[1], uvby98 100076483[1], WDS J08555-2741A[1], YZ 117 5628[1], IRAS 08533-2729[1], WEB 8429[1], Gaia DR2 5648709484119209728[1], Gaia DR3 5648709484119209728[1], TIC 2226189[1], UBV M 14921[1] һәм Renson 21560[1]
Йолдызлык Компас йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 71,019 ± 1,505 парсек[2]
Скорость вращения звезды 68,9 ± 0,4 km/s[3]
Параллакс 14,0808 ± 0,2984 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −101,976 ± 0,294 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 82,731 ± 0,23 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 5,4 ± 0,8 km/s[4][5][6]
Спектраль сыйныф A3IV[7]
Күренмә йолдызча зурлык 4,89[1]
Светимость 59 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,67
Радиюс 1,6 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 133,88153007049 °[2]
Авышлык −27,68184821239 °[2]
Нәтиҗәле температура 8204 K[9]
Оценка возраста объекта 296 миллион лет

HD76483Компас йолдызлыгы[d]нда урнашкан A3IV[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,89[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 del Pyx SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Díaz, C. G., González, J. F., Levato, H. et al. Accurate stellar rotational velocities using the Fourier transform of the cross correlation maximum // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — 11 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201016386arXiv:1012.4858
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. Evans D. S. The revision of the general catalogue of radial velocities // Proceedings of the International Astronomical UnionCambridge University Press, 1979. — ISSN 1743-9221; 1743-9213
  7. 7,0 7,1 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982.
  8. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]