Эчтәлеккә күчү

GSC2320-605

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/GSC2320-605 latin yazuında])
GSC2320-605
Каталог коды GSC 02320-00605[1], 2MASS J01571709+3726089[1], NGC 752 171[1], BD+36 363[1], GCRV 52267[1], TYC 2320-605-1[1], UBV M 30458[1], uvby98 207520171[1], Gaia DR1 342855247691519872[1] һәм Gaia DR2 342855251987671040[1]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 456,3293 ± 8,267 парсек[3]
Параллакс 2,1914 ± 0,0397 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −11,589 ± 0,079 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 9,718 ± 0,074 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 21,76 ± 6,59 km/s[3]
Спектраль сыйныф F2V[4]
Күренмә йолдызча зурлык 10,18[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 29,321247776671 °[3]
Авышлык 37,435824941844 °[3]

GSC2320-605Андромеда йолдызлыгы[2]нда урнашкан F2V[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 10,18[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[5] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[6][7]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[8] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[9] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[10] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[11]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 363 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. 4,0 4,1 Rebeirot E. Vitesses radiales dans la region de l'amas NGC 752 // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1970. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  6. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  7. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  8. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  9. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  10. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  11. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]