Алексей Сиднев

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Алексей Сиднев latin yazuında])
Җенес ир-ат
Хезмәт итүе СССР
Туу датасы 1907
Туу урыны Сарытау, Россия империясе
Үлем датасы 1958
Җирләнгән урыны Ново-Волковски зираты[d]
Һөнәр төре хәрби хезмәткәр
Сәяси фирка әгъзасы Советлар Берлеге коммунистик фиркасе
Хәрби дәрәҗә генерал-майор[d]
Сугыш Совет-фин сугышы һәм Алман-совет сугышы
Бүләкләр
Кызыл Байрак ордены Кызыл Йолдыз ордены орден Суворова II степени орден Кутузова II степени I дәрәҗә Ватан сугышы ордены «1941-1945 елларда Бөек Ватан сугышында Алманияне җиңгән өчен» мидәле медаль «За взятие Берлина» медаль «За Одру, Нису и Балтику» орден «Крест Грюнвальда» II класса медаль «За оборону Ленинграда» медаль «За освобождение Варшавы» медаль «За оборону Советского Заполярья» кавалерский крест ордена Virtuti Militari Кутузов ордены Ватан сугышы ордены почётный сотрудник госбезопасности Virtuti Militari орден «Крест Грюнвальда» медаль «За Варшаву 1939—1945»

Сиднев Алексей Матвеевич (1907, Сарытау — 1958) — совет дәүләт иминлеге органнары хезмәткәре, генерал-майор, Татарстан АССР дәүләт иминлеге министры (1947—1948), Германиядә И.А. Серовның шәхси ярдәмчесе һәм урынбасары  (1944—1946).

1939 елдан 1944 елга кадәр — Ленинград хәрби округының, Төньяк-Көнбатыш фронтның (1941 ел) НКВД махсус бүлекләре башлыгы, Ленинград хәрби округының хәрби контрразведкасы башлыгы. 1931 елдан бирле ВКП(б) әгъзасы.

Биографиясе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Алексей Матвеевич Сиднев 1907 елда Сарыутауда кочегар гаиләсендә туа. 1924—1928 елларда — тимер юлда эшче. 1928 елда Сарытау эшчеләр университетын тәмамлый.

1928 елдан РККАда. 1928-1932 елларда — Ленинград хәрби-инженерлык мәктәбе курсанты. 1932 елдан - Ерак Көнчыгышта инженер батальонында взвод командиры, рота командиры. 1936—1939 елда РККА хәрби-инженер академиясендә укуда өч курсны тәмамлый.

1939 елдан дәүләт иминлеге органнарында. 1939 елның февраленнән 1941 елның февраленә кадәр-Ленинград хәрби округы НКВДның Махсус бүлеге башлыгы. Совет-фин сугышы вакытында (1939—1940) — Төньяк-Көнбатыш фронты НКВДның Махсус бүлеге башлыгы. 1941 елның февраль-июль айларында-Ленинград хәрби округының 3нче бүлеге (хәрби контрразведка) башлыгы.

1941 елның июлендә — Төньяк фронтның Махсус бүлеге башлыгы урынбасары, 1941 елның августыннан 1942 елның маена кадәр — Ленинград фронтының НКВД Махсус бүлеге башлыгы урынбасары. 1942 елның маеннан 1943 елның апреленә кадәр — Карелия фронтының НКВД махсус бүлеге башлыгы. 1943 елның апреленнән 1944 елның мартына кадәр — Карелия фронты СМЕРШ контрразведка идарәсе башлыгы. 1944 елның март аенда Баш контрразведка идарәсе СМЕРШ карамагында. 1944 елның июненнән 1945 елның июненә кадәр — 1 нче Белоруссия фронтының СМЕРШ башлыгы урынбасары. 1945 елның июнь — ноябрь айларында Германиядә  Совет оккупация гаскәрләренең  контрразведка идарәсе СМЕРШ  башлыгы урынбасары 1945 елның маеннан алып 1947 елның декабренә кадәр-Берлинда НКВД-МГБ оперекторы башлыгы. 1947 елның декабрендә-1948 елның гыйнварында — Татарстан АССР дәүләт Иминлек министры..

1948 елның 31 гыйнварында «трофей эше» буенча кулга алына. 1951 елның 16 октябрендә СССР МГБ махсус Киңәшмәсе белән психиатрия хастаханәсендә мәҗбүри дәвалануга хөкем ителә. 1953 елның 27 июлендә СССР Эчке эшләр министрлыгының 3нче идарәсе карары белән чик кую чарасы үзгәртелә, шул сәбәпле сак астыннан азат ителә. 1953 елның 31 июленнән «дискредитация фактлары буенча» Эчке эшләр министрлыгыннан азат ителә[1].

1958 елда вафат була. Яңа Волков зиратына җирләнә.

Хәрби һәм махсус исемнәр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Өлкән лейтенант
  • Дәүләт иминлеге майоры (04.02.1939)
  • Дивизия комиссары (06.1941)
  • Дәүләт иминлеге буенча өлкән майор (23.02.1942)
  • Дәүләт иминлеге комиссары (14.02.1943)
  • Генерал-майор (26.05.1943)[2]

Бүләкләре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Моны да карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. Приказ МВД СССР № 1863 от 02.11.1953.
  2. Постановление СНК СССР № 592.

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Петров Н.В. Кто руководил органами госбезопасности, 1941—1954: Справочник. — М.: Общество «Мемориал»; «Звенья», 2010. — 1008 с. — ISBN 5-7870-0109-9.

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]