Николай Собольщиков-Самарин
| Николай Собольщиков-Самарин | |
|---|---|
 | |
| Туган | 9 апрель 1868 Санкт-Петербург, Россия империясе[1] |
| Үлгән | 20 июль 1945[1] (77 яшь) Түбән Новгород, РСФСР, СССР |
| Күмү урыны | Красный зираты[d] |
| Ватандашлыгы | Россия империясе.svg){kind=small} СССР |
| Һөнәре | актёр |
Николай Собольщиков-Самарин — (чын фамилиясе Собольщиков; 28 март [9 апрель] 1868, Санкт-Петербург — 20 июль,1945, Горький) — совет һәм Россия театр режиссеры, актёр, антрепренер, укытучы, театр эшлеклесе. РСФСРның халык артисты (1934). Хезмәт Батыры.[2] Ленин ордены белән бүләкләнгән.
Биографиясе
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Николай Иванович Собольщиков-Самарин 1868 елның 9 апрелендә (иск. 28 мартта) Санкт-Петербург шәһәрендә креcтьян гаиләсендә туган.
Яшьтән үзешчән спектакльләрдә чыгыш ясый. 1883 елдан Санкт-Петербург һәм аның янындагы бистәләрнең клуб сәхнәсендә спектакльләрдә катнаша һәм сәхнәгә куя.
1884 елдан Петрозаводск һәм Новгородта театрларда чыгышлар ясый. 1892 елда Петербургтагы Василеостров эшчеләр театрында актёр һәм режиссер була .
Шушы ук елның августында Түбән Новгородка кайтып китә, анда сәхнәдә чыгыш ясый һәм режиссура белән шөгыльләнә (1892-1899), бер елдан үз җитәкчелегендә Артистлар ширкәте оештыра.
1897 елда арендага яңа театр бинасы ала һәм антрепренер була.
1901-1907 елларда Сарытау һәм Казанда опера һәм драма театрлары оештыра, алар белән Россиянең төрле калалары буйлап гастрольләрдә йөри. Әстерханда антреприза тота, өч ел Дондагы Ростовта антрепренер булып хезмәт куя. Шулай ук Тверь, Ярославль, Екатеринодар, Самар, Сембер, Сары Чин һәм Одессада (1917-1924) эшли, соңгысында эшләгәндә революция башлана.
1917 елның язында Н. И. Собольщиков-Самарин Одессада революцион «Вронсобсам» сатира театры ача (В. М. Вронский белән берлектә)[3], ә җәй — «Улыбка» парча театры оештыра. 1921 елда, интервентлар киткәч, Одесса театрының директоры һәм баш режиссеры итеп билгеләнә. 1924 елда Түбән Новгородка күчә, актер, режиссер, сәнгать җитәкчесе һәм консультант булып эшли.
Горькийда вафат була. Бугровский зиратында җирләнгән
Гаиләсе
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Хатыны — Славатинская Инна Евгеньевна (1929 елда вафат), кызы — Собольщикова-Самарина Антонина Николаевна (1892-1971).
Хәтер
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Н. И. Собольщиков-Самарин исемендәге премия — Түбән Новгород өлкәсендә иң мактаулы театр бүләге. Аны мәдәният үсешенә зур өлеш керткән театр сәнгате әһелләренә бирәләр
Искәрмә
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Собольщиков-Самарин Николай Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Пресс-служба администрации губернатора Нижегородской области(үле сылтама)
- ↑ В. Файтельберг-Бланк, В. Савченко {{{башлык}}} // Порто-Франко : газета. — № 21—25 (560—564).
Сылтамалар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- 80-еллыгына Новгород дәүләт яшь тамашачы театры(недоступная ссылка)
- Некролог 2020 елның 29 декабрь көнендә архивланган.