Эчтәлеккә күчү

(12170) Vanvollenhoven

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(12170) Vanvollenhoven latin yazuında])
(12170) Vanvollenhoven
... хөрмәтенә аталган Питер ван Волленховен[d]
Әүвәлгесе (12169) Munsterman[1]
Киләсе (12171) Johannink[1]
Ачучы яки уйлап табучы Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2] һәм Том Герельс[d][1][2]
Ачыш датасы 16 октябрь 1977[2]
Астраномик ачыш урыны Паломар обсерваториясе[d][2]
Кече планета төркеме Астероидлар билбавы[2]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 3,981 а.б.[3] һәм 3,979865528082 ± 3,8301E−9 а.б.[2]
Периүзәк 2,1427613 а.б.[3] һәм 2,149355486189 ± 7,1347E−9 а.б.[2]
Периүзәк аргументы 59,34707 °[3] һәм 59,348469648368 ± 1,9029E−6 °[2]
Орбита эксцентриты 0,3, 0,3001652[3] һәм 0,298652967095 ± 1,7648E−9[2]
Орбита авышлыгы 2,99327 °[3] һәм 2,990099404427 ± 7,0901E−8 °[2]
Орбита дәвере 5,36 ел[3] һәм 1959,5725892172 ± 1,1949E−5 тәүлек[2]
Зур ярымкүчәр 3,0618103 а.б.[3] һәм 3,064610505329 ± 1,2458E−8 а.б.[2]
Калка төен озынлыгы 247,54793 °[3] һәм 247,49079067094 ± 1,7586E−6 °[2]
Уртача аномалия 300,33333 °[3] һәм 234,56123166823 ± 1,0139E−6 °[2]
Абсолют йолдыз зурлыгы 14,2[3] һәм 14,39[2]
Альбедо 0,062 ± 0,076[2]
Диаметры 7,708 ± 2,458 km[2]
Чор 13 сентябрь 2023[d][2]
Периастр вакыты 2 460 883,295476 ± 2,73958E−5 JD[2]
Вакытлыча атамасы 1976 JL7[2], 1996 BP9[2] һәм 2372 T-3[2]

(12170) VanvollenhovenКояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.

1977 елның 16 октябрендә К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс тарафыннан Паломар обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «2372 T-3» саналган.

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]