(18228) Гиперенор

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(18228) Гиперенор latin yazuında])
(18228) Гиперенор
Әүвәлгесе (18227) 1222 T-1
Киләсе (18229) 3222 T-1
Ачучы яки уйлап табучы Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1][2] һәм Том Герельс[d][1][2]
Ачыш датасы 26 март 1971[2]
Астраномик ачыш урыны Паломар обсерваториясе[d][2]
Кече планета төркеме троянские астероиды Юпитера[d][2] һәм Trojan camp trojan asteroid[d][3]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 5,95 а.б.[4] һәм 5,950370218109 ± 5,4834E−8 а.б.[2]
Периүзәк 4,6160018 а.б.[4] һәм 4,599833899891 ± 8,0306E−8 а.б.[2]
Периүзәк аргументы 348,11294 °[4] һәм 348,22722767641 ± 3,4395E−6 °[2]
Точки Лагранжа L5-Jupiter-Sun[d]
Орбита эксцентриты 0,128, 0,1262275[4] һәм 0,128010444453 ± 7,4483E−9[2]
Орбита авышлыгы 3,20012 °[4] һәм 3,201684495328 ± 1,1368E−7 °[2]
Орбита дәвере 12,14 ел[4] һәм 4425,3204695734 ± 6,117E−5 тәүлек[2]
Әйләнү периоды 32,839 сәг[2]
Зур ярымкүчәр 5,2828414 а.б.[4] һәм 5,275102059 ± 4,8611001E−8 а.б.[2]
Калка төен озынлыгы 12,28266 °[4] һәм 12,285477507742 ± 2,1405E−6 °[2]
Уртача аномалия 165,07815 °[4] һәм 327,73115321116 ± 5,5665E−6 °[2]
Абсолют йолдыз зурлыгы 11,8, 11,9[4] һәм 11,99[2]
Альбедо 0,068 ± 0,015[2]
Диаметры 23,245 ± 1,155 km[2]
Чор 13 сентября 2023 года[d][2]
Время периастра 2 460 597,166671 ± 0,0001159501 JD[2]
Вакытлыча атамасы 1992 BE[2] һәм 3163 T-1[2]

(18228) Гиперенор — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан астероид.

Тарихы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1971 елның 26 мартында К. Й. ван Хаутен, И. ван Хаутен-Груневельд, Том Герельс тарафыннан Паломар обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «3163 T-1» саналган.

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Minor Planet Center Database
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 JPL Small-Body Database
  3. ↑ http://www.minorplanetcenter.org/iau/lists/JupiterTrojans.html
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 https://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object?object_id=18228

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=(18228)_Гиперенор&oldid=2663029