(3548) Эврибат

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(3548) Эврибат latin yazuında])
(3548) Эврибат
Сурәт
... хөрмәтенә аталган Эврибат[d]
Әүвәлгесе (3547) Серов[1]
Киләсе (3549) Хэпк[1]
Ачучы яки уйлап табучы Хаутен, Корнелис Йоханнес ван[d][1][2], Хаутен-Груневельд, Ингрид ван[d][1] һәм Том Герельс[d][1]
Ачыш датасы 19 сентябрь 1973[3]
Астраномик ачыш урыны Паломар обсерваториясе[d][3]
Кече планета төркеме троянские астероиды Юпитера[d][3], Greek camp trojan asteroid[d][4] һәм Астероидлар билбавы
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 5,656 а.б.[5] һәм 5,682793108018 ± 1,1079E−8 а.б.[3]
Периүзәк 4,7328483 а.б.[5] һәм 4,733664098071 ± 1,6441001E−8 а.б.[3]
Периүзәк аргументы 27,49826 °[5] һәм 27,680019604293 ± 9,3139E−7 °[3]
Точки Лагранжа точка L4 системы Юпитер-Солнце[d]
Орбита эксцентриты 0,09, 0,0888279[5] һәм 0,09111821718 ± 1,4588E−9[3]
Орбита авышлыгы 8,075 ± 0,001 °, 8,05909 °[5] һәм 8,05416629546 ± 2,0487999E−8 °[3]
Орбита дәвере 11,84 ел[5] һәм 4341,4368114356 ± 1,2696E−5 тәүлек[3]
Әйләнү периоды 8,711 сәг[3]
Зур ярымкүчәр 5,1942418 а.б.[5] һәм 5,208228603044 ± 1,0153999E−8 а.б.[3]
Калка төен озынлыгы 43,5381 °[5] һәм 43,539489884232 ± 1,5378E−7 °[3]
Уртача аномалия 270,99074 °[5] һәм 43,912115790127 ± 5,7344E−7 °[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 9,7[5] һәм 9,85[3]
Альбедо 0,052 ± 0,007[3]
Диаметры 63,885 ± 0,299 km[3]
Астрономический символ
Чор 13 сентябрь 2023[d][3]
Периастр вакыты 2 459 670,9397646 ± 9,0885E−5 JD[3]
Вакытлыча атамасы 1954 CB[3], 1957 JX[3], 1973 SO[3], 1978 EE5[3] һәм 1985 TZ[3]
 Викиҗыентыкта

(3548) Эврибат (лат. Eurybates) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.

Тарихы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1973 елның 19 сентябрендә К. Й. ван Хоутен, И. ван Хаутен-Груневельд,Том Герельс тарафыннан Паломар обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1973 SO» саналган.

Чыганаклар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Тышкы сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]