Эчтәлеккә күчү

(4959) Нииноама

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/(4959) Нииноама latin yazuında])
(4959) Нииноама
... хөрмәтенә аталган Taira no Tokiko[d][1]
Әүвәлгесе (4958) Веллниц[2]
Киләсе (4960) Мейо[2]
Ачучы яки уйлап табучы Акира Натори[d][3] һәм Такэси Урата[d][3]
Ачыш датасы 15 август 1991[3]
Астраномик ачыш урыны Станция JCPM Якиимо[d][3]
Кече планета төркеме Астероидлар билбавы[3]
Ана җисем Кояш
Апоүзәк 3,176 а.б.[4] һәм 3,182866867968 ± 1,4518E−9 а.б.[3]
Периүзәк 3,1166732 а.б.[4] һәм 3,112011638026 ± 3,0498E−9 а.б.[3]
Периүзәк аргументы 319,9288 °[4] һәм 318,61184134565 ± 3,9597001E−6 °[3]
Орбита эксцентриты 0,01, 0,009471[4] һәм 0,011256012308 ± 7,0497E−10[3]
Орбита авышлыгы 9,005 ± 0,001 °, 8,99819 °[4] һәм 8,998684691091 ± 4,9166999E−8 °[3]
Орбита дәвере 5,58 ел[4] һәм 2039,5504951578 ± 1,3954E−6 тәүлек[3]
Әйләнү периоды 4,73 сәг[3]
Зур ярымкүчәр 3,1464734 а.б.[4] һәм 3,147439252997 ± 1,4356E−9 а.б.[3]
Калка төен озынлыгы 128,71225 °[4] һәм 128,68233829023 ± 2,0429E−7 °[3]
Уртача аномалия 236,00307 °[4] һәм 230,18031073359 ± 4,2444E−6 °[3]
Абсолют йолдыз зурлыгы 10,9[4] һәм 11,15[3]
Альбедо 0,079 ± 0,01[3]
Диаметры 35,842 ± 0,117 km[3]
Чор 17 октября 2024 года[d][3]
Периастр вакыты 2 461 335,9828098 ± 2,44472E−5 JD[3]
Вакытлыча атамасы 1958 TZ[3], 1966 CB[3], 1968 MC[3], 1972 EB[3], 1979 OU13[3], 1980 TG1[3], 1980 TS8[3], 1984 OO[3], 1985 OD[3], 1986 VS1[3], 1989 FE1[3] һәм 1991 PA1[3]
 Викиҗыентыкта

(4959) Нииноама (лат. Niinoama) — Кояш системасының Марс һәм Юпитер орбиталары арасындагы өлкәсендә урнашкан Кояш тирәли әйләнеп йөрүче астероид.

Тарихы

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1991 елның 15 августында A. Натори, Т. Урата тарафыннан Якиимо обсерваториясендә ачыла. Астероидның вакытлыча атамасы булып баштан «1991 PA1» саналган.

Чыганаклар

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — 992 p. — ISBN 3-540-00238-3.
  • Lutz D. Schmadel. Dictionary of Minor Planet Names. — Springer Science & Business Media, 2012-06-10. — 1458 с. — ISBN 9783642297182
  • Chapman, C. R., Morrison, D., & Zellner, B. Surface properties of asteroids: A synthesis of polarimetry, radiometry, and spectrophotometry// Icarus : journal. — Elsevier, 1975. — Vol. 25. — P. 104—130.
  • Kerrod, Robin. Asteroids, Comets, and Meteors (неопр.). — Lerner Publications Co., 2000. — ISBN 0585317631.

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ (unspecified title)
  2. ↑ 2,0 2,1 Minor Planet Center database
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 3,23 3,24 3,25 3,26 3,27 3,28 3,29 3,30 3,31 JPL Small-Body Database
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 https://www.minorplanetcenter.net/db_search/show_object?object_id=4959

Тышкы сылтамалар

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=(4959)_Нииноама&oldid=2718625