Нәүфәл Адылов
| Нәүфәл Гаделев тат. Näwfäl Ğädelef | |
| Ватандашлык |
|
|---|---|
| Туу датасы | 3 декабрь 1932[1] |
| Туу урыны | Казан, РСФСР, СССР |
| Үлем датасы | 1 декабрь 2004 (71 яшь) |
| Үлем урыны | Казан, Россия |
| Күмелү урыны | Яңа бистә зираты |
| Һөнәр төре | сынчы |
| Әлма-матер | Казан сынлы сәнгать укуханәсе һәм Пенза сәнгать училищесы[d] |
| Укытучылары | Садри Ахун[2] |
| Әгъзалык | Татарстан Республикасы Рәссамнар берлеге[2] |
| Бүләкләр | |
| Автор буларак авторлык хокуклары халәте | әсәрләре авторлык хокуклары белән якланган[d] |
Нәүфәл Исмәгыйль улы Адылов (1932-2004) - Совет татар скульпторы, Татарстан Республикасының халык рәссамы.
Биографиясе
[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]Әтисе, һөнәре буенча юрист, гаиләсен калдырып, Бөек Ватан сугышы вакытында ук вафат була. Нәүфәлне әнисе тәрбияләгән. Рәсем белән балачактан мавыга, Максим Горькийны укый, Түбән Новгородка Горький урыннарына бара.
Казан сәнгать училищесына укырга керә, Татарстанда скульптура сәнгатенә нигез салучы С.С. Ахунның[4] укучысы. Уку вакытында йөк төяүче булып эшли. 1951 елда, укуын тәмамлап та бетермичә, хәрби хезмәткә алына.
4 ел хезмәт итә, хезмәт вакытында клуб төзелешендә үз эшләрен башкара, шулай ук Сталин бюстын төзи. Сәнгать белемен дәвам итә һәм 1957 елда К.Савицкий исемендәге Пенза сәнгать училищесының скульптура бүлеген тәмамлый. Сәнгатьне Томский укучысы А.А. Фомин остазлыгы астында өйрәнгән. Училищены тәмамлаганнан соң Казанга кайта, ике елга якын даими эше булмый, әдәби иҗат белән шөгыльләнергә тырыша. Күргәзмәләрдә катнаша башлый[5], танылгач - сәнгать комбинатына кабул ителә. Е. Куделькин һәм С.Говорухин белән дус була.
Сарапулдагы Дзержинский һәйкәле, Җәлил бистәсендә герой-шагыйрь Муса Җәлил һәйкәле[6], Татар зиратындагы «Хәсрәтче» монументы авторы. Күренекле тарих һәм мәдәният эшлеклеләренең реалистик образларын (Пастернак һ. б.), халык яраткан әдәби, фольклор, тарихи персонажларның (Булат һ. б.) ирекле-опоэтизацияләнгән портретларын, шулай ук шәхси, психологик манерада башкарылган шәхси портретларны иҗат итә.
Бакый Урманче премиясе лауреаты (2003)[7].
Озак авырудан соң вафат булды. Казанның Татар зиратында җирләнгән.
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]- ↑ https://www.biografija.ru/biography/adylov-naufal-ismagilovich.htm
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Татар энциклопедиясе һәм төбәкне өйрәнү институты Tatarica энциклопедиясе
- ↑ Лауреаты премии имени Баки Урманче. По традиции 23 февраля, в день рождения Баки Урманче, стали известны имена новых лауреатов Государственной премии республики, носящей его имя. — 2003. — 30000 экз.
- ↑ К 110-летию со дня рождения С.С. Ахуна | Казань 2014 3
- ↑ Галерея «Хазинэ» — открытие выставки произведений художников Татарстана
- ↑ Памятник поэту-герою М. Джалилю в посёлке Джалиль
- ↑ Лауреаты премии имени Баки Урманче за 2003 год 2018 елның 13 август көнендә архивланган
Чыганаклар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]Хисамова Д. Д. Науфаль Адылов // Казань. 2003. — № 2.
Тышкы сылтамалар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәрт]- Художник на все времена. Науфаль Адылов
- Батыр, автор «Батыра»
- Науфаль Исмагилович Адылов 2018 елның 11 август көнендә архивланган
- Адылов Науфаль Исмагилович 03.12.1932 — 2004
- whoiswhopersona.info
- Некролог
- Некоторые работы на сайте Государственного музея изобразительных искусств Республики Татарстан
- Татарская АССР. Н. И. Адылов. «Батыр». Дерево. 1967. Музей изобразительных искусств Татарской АССР. Казань.