Лирон Хәмидуллин
Лирон Хәмидуллин | |
---|---|
Туган телдә исем | Лирон Хәйдәр улы Хәмидуллин |
Туган | 10 ноябрь 1932 (92 яшь) Куйбышев өлкәсе Яңа Малыклы районы Иске Төгәлбуга авылы |
Милләт | татар |
Ватандашлыгы | СССР Россия |
Һөнәре | язучы |
Җефет | Дания |
Балалар | улы Булат |
Бүләк һәм премияләре | Гаяз Исхакый премиясе (2010) Җамал Вәлиди премиясе (2019) |
Лирон Хәмидуллин — татар язучысы, тәрҗемәче, СССР Язучылар берлеге әгъзасы (1977 елдан). Тукай премиясе лауреаты (2020).
Тормыш юлы
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Ул Сембер өлкәсенең Яңа Малыклы районы Иске Төгәлбуга авылында туа. Ырынбур өлкәсенең Яңа Сергиевка районы, Искеавыл (Иске Белогор) мәктәбендә җиде класс тәмамлаганнан соң, тимер юл техникумында укый, 1951—1954 елларда армиядә хезмәт итә. Аннан кайткач, Орск шәһәрендә тимер юл участогы бригадиры, соңрак өлкән мастер була. 1961 елдан Казанда яши. Башта — Трамвай-троллейбус идарәсендә, 1967—1982 елларда СССР Әдәби фондының Татарстан бүлеге директоры булып эшли.
Иҗат
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Лирон Хәмидуллин әдәбиятка 60нчы елларда килә. Әдәби җәмәгатьчелек аның «Юлда» дигән хикәяләр җыентыгын һәм «Дала иртәсе» дигән повестен җылы кабул итә. Ул озак еллар тәрҗемә өлкәсендә эшли: үзбәк язучысы Ә.Мохтарның — «Чинар» романын, казакъ язучысы Ә. Әлимҗановның — «Отрар хатирәсе» дигән китабын, В. Быковның «Обелиск» һәм «Дожить до рассвета» дигән повестьларын татарчага тәрҗемә итә.
Лирон аганың иҗатында шагыйрь һәм җәмәгать эшлеклесе Закир Рәмиев, драматург Мирхәйдәр Фәйзи, тарихчы һәм әдәбиятчы Габделбари Баттал, татар телле беренче газета-журналлар нашире һәм җырчы Камил Мотыйгый, фабрикант Акчуриннар нәселе һ.б. мәшһүр затлар турында даими һәм вакытлы матбугатта дөнья күрә килгән библиографик һәм фәнни-популяр хезмәтләре зур урын биләп тора.
Бүләкләре, мактаулы исемнәре
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- 2019 ел — ТР язучылар берлегенең Җамал Вәлиди исемендәге әдәби премиясе
- 2020 ел — Тукай премиясе — «Дәрдмәнд», «Буранлы төндә», «Офыктагы аҗаган» китаплары өчен»[1]
Гаиләсе
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Хатыны Дания. Балалары: улы Булат, кызы Зөһрә; оныклары Мансур, Таһир.[2]
Шулай ук карагыз
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ Айрат Нигматуллин, Гульназ Бадретдин, Эльвира Самигуллина. Тукаевская премия – 2020: среди лауреатов – авторы «Сююмбике» и писатель Осокин. БИЗНЕС Online, 25.04.2020(рус.)
- ↑ Лирон Хәмидуллинга ― 90 яшь. «Казан утлары», 2022 ел, ноябрь, 164-165нче бит.
Сылтамалар
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Белем.ру 2016 елның 5 март көнендә архивланган.
- Биография(үле сылтама)
2010 — 2020 елларда Габдулла Тукай исемендәге дәүләт премиясе лауреатлары |
|
---|---|
2011 ел | |
2012 ел |
Кол Шәриф мәчете архитекторлары: Зөфәр Галиуллин • Андрей Головин • Альбина Даишева • Рөстәм Зәбиров • Зөфәр Садыйков • Айвар Саттаров • Искәндәр Сәйфуллин • Сергей Шәкүров |
2013 ел | |
2014 ел | |
2015 ел | |
2016 ел | |
2017 ел | |
2018 ел | |
2019 ел | |
2020 ел |
Лирон Хәмидуллин • Денис Осокин • Идрис Газиев • Иҗади төркем (Гөлнара Гатина • Юрий Александров • Виктор Герасименко • Ренат Салаватов) |
1950 – 1960 | 1970 – 1980 | 1990 – 2000 | 2010-еллар |