Әхәт Мушинский

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Әхәт Мушинский latin yazuında])
Әхәт Мушинский

Ә.Х. Мушинский
Туу датасы: 27 май 1951(1951-05-27) (72 яшь)
Туу урыны: Казан
Милләт: татар
Ватандашлык: ССРБ ССРБ
Русия Русия
Эшчәнлек төре: язучы, мөхәррир
Иҗат итү еллары: 1979 елдан
Юнәлеш: проза
Жанр: хикәя, повесть, роман
Иҗат итү теле: рус теле
Дебют: «Яшә-борылып карама» хикәясе (рус.)(1979)
Премияләр: Г.Р. Державин премиясе (2002)
Бүләкләр: РФ милли әдәби бүләге (2006)

Әхәт Мушинский, Әхәт Хәй (Габделхәй) улы Мушинский (Мөхәммәтшин), рус. Мушинский Ахат Хаевич (27.5.1951, Казан) — язучы, рәссам. Татарстанның атказанган сәнгать эшлеклесе (2002). ССРБ язучылар берлеге әгъзасы (1984). Татар ПЕН-үзәге әгъзасы-башкарма директоры (1995). РФ милли әдәби бүләге лауреаты (2006). Г.Р. Державин бүләге иясе [1] (2002).

Тәрҗемәи хәле[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Китабы

1951 елның 27 маенда Казанда актерлар гаиләсендә туган. Әтисе Хәй Хафиз улы Мушинский (1908-1994) — Татар дәүләт академия театры актеры, соңрак һөнәри фокусчы.

Мәктәпнең сигез сыйныфын, Казан энергетика техникумын (1970), Казан дәүләт университетының журналистика бүлеген тәмамлаган (1978). 1970-1972 елларда чик буе гаскәрләрендә хезмәт итә.

Хезмәт юлы[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1996 елда Мексикада узган бөтендөнья язучылар корылтаенда «Татар ПЕН-үзәге» халыкара ПЕН-клубка кабул ителә[2].

Иҗаты[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Ә. Мушинский рус телендә яза. Әсәрләренә психологизм, фәлсәфи тирәнлек хас. Аларда Казан һәм республика тарихыннан мәгълүматлар күп.

Чик буе гаскәрләрендә хезмәт иткәндә «Советский пограничник» газетасында солдат тормышы турында хәбәрләр бастыра. «Яшә-борылып карама» (Живи- не оглядывайся) дигән беренче хикәясе 1979 елда «Комсомолец Татарии» газетасында басылып чыга. 1981 елда әлеге газетаның берничә санында әхлак мәсьәләсен күтәргән «Кайту» (Возвращение) повесте басыла. Повесть «Башлану» (Начало) дигән күмәк җыентыкта (Казан: ТКН, 1983) һәм «Казан утлары» журналының 1982 ел 2 нче санында да урнаштырылган. «Шәех һәм йолдыз санаучы» (Шейх и звездочёт) (1991), «Бөкре кеше язмалары» (Записки горбатого человека) (2000) романнары авторы.

Китаплары[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Бүләкләре, мактаулы исемнәре[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Гаиләсе[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Ә.Х. Мушинский. «Автопортрет»

Хатыны — энергетик, улы, кызы бар.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. Совет Татарстаны язучылары (төзүче-авторлар Р. Даутов, Н. Нуруллина). Казан: ТКН, 1986.
  2. Мустафин Р. Испытание на прочность. «Комсомолец Татарии», 1984 ел, 16 ноябрь.
  3. Гамбәр Н. Очканында ни булса... «Казан утлары», 2001 ел, № 5.
  4. Малышев С. Обречённая на успех. «Идел», 2000 ел, № 6.

Сылтамалар[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Моны да карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]